Vandaag vonden we eindelijk nog eens de tijd om te buurten. Bij Marie-Claire, bij een kopje deca, aangenaam bijgepraat, goede en slechte nieuwtjes uitgewisseld en elkaar beloofd te proberen niet meer zo lang te wachten (we liepen vaker bij elkaar langs toen Roger en ik nog in Antwerpen woonden en enkel de weekends hier doorbrachten! Ik zei het al, ons leven is echt te druk geworden; nu, dat van Marie-Claire ondertussen ook).
Wij kijken nooit meer tv, Marie-Claire nog wel. Ze vertelde ons over de aflevering van "Van Gils & Gasten" van gisteren. Vooral het item over het gratis detecteren van het down-syndroom en de daarop eventueel volgende abortus verontrustte onze buurvrouw en zij en ik vreesden dat binnenkort foetussen automatisch zouden geaborteerd worden als ze trisomie 21 vertonen.
Deze avond (na onze uitgebreide wekelijkse boodschappen, koken en eten) keek ik zelf naar die aflevering en ik moet toegeven dat de algemene trend (gelukkig) toch nog niet was: "weg met die kinderen"... en dat ik misschien wat vaker naar een dergelijk programma moet kijken!😉
Geen opmerkingen:
Een reactie posten