Vandaag eindelijk nog eens gebeld met onze Matadi-vriend Roger (zijn vrouw Lily was op stap met een vriendin). Blijkbaar moet ik dat inderdaad vaker doen: hij bleek zo blij en had zoveel te vertellen dat ik zelfs de kans niet kreeg om te zeggen dat we ons schaap Boris kwijt zijn.
Deze avond, na nog een telefoontje van Bernadette, omdat er iets mis is met haar tablet waardoor ze mijn laatste mail niet kon beantwoorden, en van Hendrik (op mijn smartphone omdat die van Roger hier in huis niet bereikbaar bleek maar oproep in feite bedoeld voor Roger, nog eens om te praten over die aankoop van een nieuwe telefoon voor mij), nog eens gekeken naar "Lili".
Ik heb die film voor het eerst gezien in april 1954. Als mijn herinnering goed is, op de avond nadat we in Leopoldstad in Congo aankwamen, vlak voor we naar Matadi zouden verder reizen (en bij die herinnering vraag ik me telkens af wat mijn ouders dan hebben gedaan met mijn zus die toen 11 maanden oud was; dat moet ik echt eens vragen aan Nany).
Ik was toen net geen 4 jaar en half maar hield daarna blijvend herinneringen over aan bepaalde betoverende taferelen uit die film zonder hem echt te hebben begrepen.
Later heb ik die film zeker nog twee keer bekeken en... deze avond dus nog eens. Prachtig, echt!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten