Matadi-vrienden

Deze ochtend namen we deel aan de uitvaart van de schoonmoeder (93 jaar) van overbuurvrouw Marie-Claire. We moesten echter de dienst voor het einde verlaten omdat mijn moeder Nany op ons wachtte.

Ondanks de drukte op de E313 kwamen we deze keer ruim op tijd aan en liepen we samen met Nany naar Den Horst/Ciconia waar Nany en wij met enkele Matadi-vrienden hadden afgesproken.

Dit jaar zouden Lieven en Diane erbij komen en na het overlijden van haar vader vorig jaar had Anne gevraagd of ze met ons kon afspreken, waarop we haar er ook bij vroegen. Anne wilde haar broer Yves (in Congo bijgenaamd Bouboule) meebrengen. En mijn vriendin Sabine zou dit jaar niet alleen haar moeder Rachel meebrengen maar ook eindelijk nog eens haar echtgenoot Francis. Lily en Roger Beeckman zouden uiteraard ook komen.
We waren dus met z'n twaalven en even bleek dat voor een probleem te zorgen toen ik eergisteren naar Ciconia belde. Ze hadden geen tafel voor zoveel mensen. Ik onderhandelde een beetje, vroeg uiteindelijk aan Nany of zij er langs kon gaan om uit te leggen dat we hoe dan ook samen wilden zitten. Nany bekwam dat er aan hun lange ovale tafel een kleine rechthoekige tafel werd bijgevoegd, wat niet echt mooi was, maar kom...

Krap bleek het ook wel uiteindelijk: we hadden echt niet meer vrienden hoeven uit te nodigen. Maar... ik vond het ontzettend fijn al die mensen terug te zien.

Uiteraard werd er druk nieuwtjes uitgewisseld, werd er weer veel gelachen... maar  vooral nostalgie voelde ik deze middag. Naar de afwezigen (vooral gevoed door de mooie foto's van vroegere reünies die Lieven bij zich had): al onze overleden vrienden, de vrienden die niet aanwezig waren, én, en dit vooral bij Yves, een bijna verterende nostalgie naar de stad van onze jeugd of kinderjaren. Yves vroeg ons (de "jongeren" tussen 61 en 73 jaar) met aandrang of we niet samen een reis naar Congo zouden ondernemen en dan uiteraard een poosje in Matadi zouden logeren. Lieven, Sabine, Anne en ik raadden hem dat af: wij vrezen dat we ontgoocheld zullen worden en dat zulke (eigenlijk te dure) reis onze prachtige herinneringen aan onze kindertijd zou besmeuren.

Sabine en Francis

Anne en Yves

Nany en (bijna onzichtbaar) Rachel

Diane en Lieven

Met Lily en Roger Beeckman (foto's Roger)

We konden à la carte eten, en ik koos nog eens kip. Lekker maar, zoals meestal in een restaurant, veel te veel voor mij.

Na het eten dronken we nog een biertje op het terras: het was immers nog steeds heel mooi weer.

Rond 18 uur reden Roger en ik terug naar Haspengouw... weer enkele bijzonder interessante boeken rijker (gekregen van Diane en Lieven).

Eigen foto