Naar onze vrienden in Ronse

Het was een heel aangename middag bij onze vrienden in Ronse. We aten en praatten in de schaduw in hun tuin (het was heel warm), haalden herinneringen op, vertelden over onze reizen en wisselden nieuwtjes uit (zij lijken het nog drukker te hebben dan wij!).

Maar wat een miserie om in Ronse te geraken! Normaal gezien zou het 1 uur 40 vergen maar het was zo vreselijk druk dat we er meer dan drie en half uur over deden. Gelukkig heeft iedereen tegenwoordig een telefoon bij zich: zo konden we onze vrienden waarschuwen dat we anderhalf uur later dan afgesproken zouden aankomen. Ik beklaag de mensen die elke dag zulke drukte moeten trotseren!

Eigen foto

Om terug te komen, viel het mee: net geen twee uur.