Naar Pézenas

Voor ik aan mijn dagrelaas begin: vandaag is het een beetje feest, want "mijn" zieke werd uit het ziekenhuis ontslagen!

Ik wilde graag nog eens naar Pézenas, in de buurt van Montpellier. Ik denk dat het zeker 10 jaar geleden was. Roger vond dat een goed idee, dus stelden we deze ochtend om 10:15 uur onze GPS in op die stad. Ik wist  dat we eerst even langs departementales zouden rijden maar na een heel uur op heel smalle, kronkelende bergwegen besefte ik dat er iets niet in orde was. Inderdaad: de GPS stond ingesteld op "tolwegen vermijden". Nadat we dat hadden uitgeschakeld werden we terug naar Privas gestuurd om van daaruit een heel andere weg te nemen. Meer dan een uur verloren dus en toch vervroegde de verwachte aankomsttijd met een half uur.

We reden dus langs snelwegen (druk!), langs uitgestrekte vlaktes en  mooie afgeronde bergen van de Cevennes, en kwamen na een paar korte haltes om 14 uur aan in Pézenas.

De vroegere oude camping bestaat nog steeds. De uitbaatster herkende ons meteen, vertelde ons dat papy en mamy die vroeger samen met haar en haar man de camping runden,  overleden zijn, dat zij kanker heeft, dat er niets veranderd is op de camping behalve het restaurant dat uitgebreid werd, dat ze minder klandizie heeft wegens ziekte en overlijden van trouwe klanten, enzovoort.

Terwijl we ons installeerden, bedacht ik dat het misschien ook lag aan het feit dat de camping zo ouderwets is. Koterijen, vervallen gebouwtjes, wc's zonder bril... maar met voor ons nog steeds de charme van weleer.

Het was heel warm (31°C) dus liepen we niet te voet naar het stadje zoals we vroeger deden. We vonden echter geen parkeerplaats tenzij op de weg terug naar de camping en waren dus toch verplicht een heel eindje in de zon te lopen.

Pézenas is een heel mooi stadje... maar blijkt veel toeristischer te zijn geworden. Jammer... want dat brengt drukte met zich mee.

Na een korte wandeling dronken we een biertje op een terras.

Deze avond besloten we in het campingrestaurant te eten. Ik nam het voorgerecht "salade gourmande" (meer dan voldoende voor mij en mét vlees en groenten) en Roger gebakken foie gras (met een slaatje).

We zaten daarna nog een poosje bij de tent en stelden vast dat je hier meer privacy hebt dan in Privas dankzij haagjes rondom de percelen.

Eigen foto's

We zitten nu in onze leeftent... en buiten hoor ik een uil.