Naar Sarlat la Caneda

Het is eigenaardig: toen we vandaag richting Périgord reden dwars door de Landes vond ik de streek weer zo eentonig als wat. Blijkbaar moet je echt weg van de hoofdwegen om de Landes te kunnen appreciëren.

We reden op départementales net zoals we lang geleden verkozen te doen. Ik vond het aangenamer dan reizen via snelwegen, zeker zodra het landschap meer afwisselend werd maar eigenaardig genoeg vond Roger dat nu vermoeiender dan reizen via snelwegen.

Toch moest hij toegeven dat je via gewone wegen meer ziet, zeker toen we even halt hielden in de hele mooie bastide Monpazier. We dronken er koffie/thee en keken even uit naar een camping: er was alleen een staanplaats voor campers.

Om 15:40 uur kwamen we aan op een camping aan de rand van Sarlat la Caneda. Er was een ingerichte tent vrij voor 43 euro per nacht. Dat zijn immense tenten met een leefruimte, een keukenhoek en een slaapruimte. Sanitaire voorzieningen en water zijn er echter niet zodat je om te wassen, af te wassen, je toilet enzovoort naar de sanitaire blok moet.

Na onze installatie dronken we een biertje op ons terras (vandaag haalden we de 31°C) en daarna trokken we naar de stad (op 1 km van hier).

Zoals steeds waren er heel veel toeristen. We aten in een van de vele gelegenheden, dronken een roséwijn en keerden terug naar de camping.