Naar de Standaard

De zon scheen en het leek niet te koud. En... we wilden al een poosje iets kopen in de Standaard.
'Waarom gaan we nu niet?' stelde ik na een paar huishoudtaken voor, 'als we de auto aan de rand van de stad parkeren heb je meteen voldoende beweging gekregen'.

We reden dus naar Sint-Truiden, parkeerden de auto aan de rand van de stad en liepen naar het centrum. Het was inderdaad niet echt koud maar er stond weer zo'n koude wind! Onderweg hield Roger af en toe halte om de etalage van een of andere winkel te bekijken maar over het algemeen liep hij weer zo snel dat ik moeite had om hem te volgen.

Op de Grote Markt was het kermis en het viel me op dat die veel minder lawaai produceerde dan destijds de Sinksenfoor in Antwerpen. Op straat kwamen we geregeld goed geluimde keuvelende mensen tegen en weer dacht ik bij mezelf dat ik wel zou kunnen wonen in die stad.

In de Standaard waren de boeken die ik zocht (ik wil ze binnenkort cadeau geven aan de schoonmoeder van dochterlief) niet voorradig maar men bestelde ze meteen voor ons. Volgende week moeten we dus teruggaan. Ik kocht nog snel een paar thrillers voor de schoonvader van dochterlief en we verlieten de winkel (nadat we even geaarzeld hadden of we het nieuwe boek van Jeroen Brouwers zouden kopen maar uiteindelijk besloten we dat toch maar niet te doen, want we hebben nog veel kosten voor de boeg).

We liepen terug naar de auto... maar dat was tegen de wind in en hoogst onaangenaam. Toen we de auto bereikten, tintelden mijn oren pijnlijk!

'We zullen nog even rondlopen in de Kringwinkel,' stelde Roger voor. En daar liet hij zich wel verleiden door een boek over politiek (ze zijn daar immers veel betaalbaarder).
Ikzelf heb een boek van Lambert Swerts in mijn handen gehad, weer in de rekken gelegd, weer eruit gehaald, erin gebladerd, weer neergelegd, aan Roger doorgegeven, die, bijna tegelijk met mij, zei: '2 euro voor een boek dat zo gehavend is, is wel bijzonder duur'. (We bedoelden "voor in een Kringwinkel" uiteraard).
We kochten het dus niet. En reden naar huis waar ik nog een half uurtje met Nany belde.

Die zich heel gelukkig voelde: ze had haar middag doorgebracht bij tante José, met wie ze onder andere, bij een paar glazen wijn, herinneringen had opgehaald.

Terwijl ik na het avondeten afwaste, bedacht ik dat ik dat boek van Lambert Swerts (dat is de vader van Emmy Swerts zaliger) wel had moeten kopen: het ging over verschillende Limburgse auteurs, waaronder Lod Lavki.

Nog steeds geen nieuws van onze aannemer... en er wordt alweer (misschien?) een storm verwacht dit weekend!😒