Ik heb klachten...

... maar ik kan enkel mezelf iets verwijten!

Om te beginnen:

Ik zei tegen Roger dat we misschien best wachtten met een beroep te doen op de verwarmingsinstallateur. Tenslotte zou het na enkele dagen weer mooier weer worden, en ondertussen is de kachel wel in staat de salon, de werkkamer en de keuken warm te houden. Ik dacht echter niet aan de badkamer... waar het nu ijskoud is. Ik moet steeds terugdenken aan de onverwarmde bijkeuken van marraine zaliger waar de volwassenen zich door de week wasten (dat zal in de winter wel een kattenwasje zijn geweest?) en haar toilet, een plank met een gat erin, in een heel klein kot op de "koer" waar het in de winter al even koud was. Wat zijn wij toch verwend!

En dan:

Tijdens mijn telefoongesprek met Nany vandaag (ze vertelde vooral over alle telefoontjes die ze al had gekregen) heb ik weer een dik halfuur rondgelopen met de hoorn in mijn linkerhand.
Ik moet dat echt afleren, desnoods toch tijdelijk, want daarna deed mijn arm weer zo fel pijn! Eigenlijk voelde ik de pijn al terwijl ik naar haar luisterde, verwisselde ik dan even van hand, stelde voor de zoveelste keer vast dat ik zo fel rechtshandig ben dat ik niets gedaan krijg (in het huishouden, bedoel ik) met mijn linkerhand en nam dan maar de telefoon terug in mijn linkerhand.
Morgen moet ik misschien doen zoals ik verwijt aan Roger dat hij doet: niets anders doen terwijl ik telefoneer (zelfs niet rondlopen, maar, zoals Roger dus, gaan zitten in een luie stoel, want zo maar zonder doel in huis rondlopen vind ik maar al te gek).
Of... misschien moet ik mezelf overtuigen dat doelloos rondlopen in huis toch nog niet zo gek is?