Ik minder. Na toch enkele huishoudtaakjes, zitten lezen op het binnenplein, getelefoneerd met V. die gisteren aan het tekenen en schilderen bleek te zijn (en de hoorn in mijn rechterhand vastgehouden terwijl ik ondertussen "doelloos" rondliep) en met Nany (idem) die weer heel enthousiast klonk.
En... gewandeld in de tuin, vermits er niets meer blijkt te komen van "echt wandelen".
Nu, eerlijk gezegd, ik ben blij dat Roger het gras heeft afgereden en zo (en daardoor heel veel beweging kreeg) en ik merk nog steeds (Roger beaamt het nu) dat er op straat vrij veel wandelaars zijn die weinig afstand houden.
Ik ging dus op wandel (met mijn nordic walking stokken, jawel!) in de tuin (de wei die wij "tuin" noemen dus). Niet door de andere wei (de vroegere schapenweide), waar Roger toen bezig was, omdat ik dan eerst netels moest trotseren en ik sandalen aan had.
Eigen foto |
Daar waar ik bang was dat ik last zou krijgen van die wandelstokken omwille van die pijnlijke linkerarm, bleken die stokken absoluut geen probleem... en als ik al vermoedde dat ik last zou krijgen van mijn stramme gewrichten bij het wandelen, was ik helemaal verkeerd. Integendeel, de "wandeling" deed echt deugd!
Maar... ik hoefde natuurlijk niet Roger zijn snelle ritme te volgen! 😉
Geen opmerkingen:
Een reactie posten