De hele dag heeft het geregend en gewaaid. Weer geen wandeling... en dus vrees ik voor mijn gewrichten. Wel vrij lang aan telefoon gehangen met Nany en, zoals ik zei tegen Roger, jammer dat ik niet meer rondloop tijdens het telefoneren! Dan zou ik minstens een halfuur rondlopen per dag. Helaas, ik durf het niet meer, ik wil niet weer maanden last hebben van mijn pezen!
Deze avond, vlak voor ik zou beginnen te koken, echter een telefoontje dat me heel veel plezier deed. Dochterlief, schoonzoon en hun kindjes vlak voor het aperitief. Gelukkig was dat op de gsm en kon het handenvrij (Nany verstaat me jammer genoeg niet als ik de hoorn niet vlak bij mijn mond hou).
Eva en Matthias hadden het vooral over de aankomst van Sinterklaas gisteren, waarvan ze blijkbaar evenveel hebben genoten als vorig jaar. Elena speelde een mooi stukje op haar ukelele (ze volgt muzieklessen, vanop afstand wegens Corona) en toonde me een prachtige tekening die Eva voor haar had gemaakt.
Met de kindjes vroegen we ons af hoe Sinterklaas het nodige speelgoed zou kopen met al die gesloten winkels. En... zij (ik bedoel Matthias en Eva) beweren dat Sinterklaas altijd aan speelgoed geraakt. Matthias dacht zelfs dat de Sint een eigen fabriek heeft, waarop Elena (die duidelijk het spel meespeelde) kwam zeggen dat zij heeft gehoord dat hij met een soort "sintengeld" mag betalen en dus... dat speelgoed wel degelijk koopt, Maar hij geraakt daar sowieso aan, was het besluit van de kindjes.
Oei, oei! Ikzelf weet dat de Sint het speelgoed in deze periode moet bestellen en dat leveringen nu vaak heel lang op zich laten wachten (er zijn hier nog twee pakjes niet aangekomen die op 5 november zouden verzonden zijn)!
Eva kreeg buikpijn, "niet omdat ik honger heb, maar wel omdat ik iets wil eten". Ik heb juist geraden: ze wilde aan het aperitief beginnen en dus aan de chips!😏
En ik begon mijn gegratineerde venkel klaar te maken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten