Na mijn dagelijks telefoontje met Nany wilde ik dat pakketje voor Sinterklaas afhalen op de post toen de telefoon weer overging. Het was Greet. Het was niet de eerste keer dat ze belde sinds het begin van de Corona-crisis maar het was wel lang geleden. We zeggen altijd dat we nog eens gaan afspreken maar omdat we het allebei zo druk hebben, komt dat er maar niet van. En...nu dat we voldoende tijd hebben, is het verboden!
We hebben drie kwartier gepraat, over de situatie uiteraard (ze kent verschillende mensen die besmet geraakten met het virus, en die zelfs moesten gehospitaliseerd worden), wisselden nieuwtjes uit en haalden herinneringen aan betere tijden op.
Daarna reden we naar de post... die uitzonderlijk gesloten was! Dat wordt dus morgen terugkeren.
Omdat Roger nog iets in iemands brievenbus moest steken in Jesseren, besloten we nog eens daar te wandelen. Deze keer in het dorp zelf... dat ik niet mooi vind!
Ik heb wel vastgesteld dat ik best geen dag laat voorbijgaan zonder beweging: weer deden mijn heupen zo pijn!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten