Het begon met Nany met wie ik nogal lang telefoneerde. Gisteren werd ze opnieuw getest en ja... ze "heeft het zitten" maar "ziet dat niet zitten", weer in quarantaine gaan. Vooral omdat ze er niets van voelt en ze het niet begrijpt: ze heeft vorige week niemand ontmoet behalve de verzorgers die allemaal speciale kledij dragen, heeft niemand aangeraakt en vooral, ze heeft haar drie spuiten gekregen. Ik probeerde haar te troosten maar dat was niet gemakkelijk! Uiteraard heb ik met haar te doen al had ik het verwacht, dat ze ook besmet zou worden. Ik hoop alleen dat ze er verder niet echt ziek zal van worden.
Later een telefoongesprek van ongeveer een uur met Jan Gerits. Over het probleem KVLS - Limburgse monografieën dat we binnenkort even bespreken met Jo, en zijn gevoel daaromtrent. Jo, hij en ik zijn serieus aangedaan maar ik vermoed Jan nog het meest. Voeg dat bij zijn verdriet om het overlijden van zijn echtgenote: het is wat veel voor hem! Het gesprek deed hem deugd, dat voelde ik wel maar of ik hem echt heb kunnen troosten?
En dan werd er aangebeld: onze vrienden Liliane en Paul met een kaartje voor mijn verjaardag "om mij te troosten van het feit dat het voor vandaag geplande feestje niet had kunnen doorgaan" (ze volgen deze blog). Zo lief! Ik werd er zowaar sentimenteel van!
Kort daarna een telefoontje van dochterlief. Matthias wilde weten of Sinterklaas was gekomen vorige nacht. Wees gerust, jongen, ik had hem gewaarschuwd dat jullie toch niet hier zouden zijn vandaag en hij beloofde later langs te komen. Zodra het zo ver is, bel ik jullie, dat is beloofd! Dat heb ik trouwens ook met jouw mama afgesproken!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten