Het zijn heel rustige dagen: telefoneren met Nany (vandaag kon ik haar wel niet bereiken: een speciale activiteit in het rusthuis?), enkele huishoudtaken, lectuur, vroegere dagboeken verder overtypen en koken. We krijgen de laatste dagen de ene uitnodiging voor een bundelpresentatie na de andere. Het resultaat van twee jaren "covid-afzondering" voor die dichters? Eigenlijk had ik me voorgenomen geen boeken meer te kopen... en mijn leven niet meer even druk als vroeger te laten worden, dus denk ik dat we ons telkens zullen verontschuldigen.
Vandaag ging Roger nog eens hout voor de kachel zagen in de wei (we hebben wel al enkele avonden de kachel niet laten branden, zo zacht weer is het opnieuw).
Ik herinnerde me dat, toen we pas hier woonden, we geregeld barbecueden in die wei, dat de kinderen daar nog met hun vrienden in de tent hebben geslapen. De tijden zijn veranderd: nu kom ik daar jammer genoeg nog maar zelden! Roger maakte er vandaag nog een paar foto's:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten