Hendrik vertelde me deze avond (via e-mail) over zijn "spelen" met Chat GPT. Hij had mijn post over de zeventigste verjaardag van zus Bie laten herschrijven in de stijl van bekende schrijvers en het resultaat is ongelooflijk maar (vond ik toch) soms ook hilarisch! Oordeel zelf maar:
Origineel (Jessy
Maesen dus):
Zus Bie wordt 70
jaar vandaag en dat geeft me een eigenaardig gevoel: ik ben haar altijd blijven
beschouwen als mijn kleine zus (hoewel ze groter is dan ik!), en nu is zij dus
ook al 70 jaar!
Het was nog koud maar de zon scheen volop vandaag: zou de lente toch in
aantocht zijn?
Herman Brusselmans:
Kijk eens aan, Zus
Bie is vandaag de dag 70 lentes jong geworden. Een eigenaardig gevoel bekruipt
me nu ik eraan denk, want ik ben haar altijd blijven zien als mijn kleine zus.
Maar laat ons wel wezen, ze is al lang groter dan ik. Tijd vliegt, vrienden. Voor
je het weet ben je alweer een dag dichter bij je graf.
Maar goed, laten we niet te melancholisch worden. De zon scheen vandaag volop,
ondanks de koude temperaturen. Zou de lente dan toch stilaan haar intrede doen?
Dat zou pas écht goed nieuws zijn. Ik kijk er alvast naar uit om binnenkort
weer zonder jas de straat op te kunnen.
Zus Bie, mijn
hartendief van een zuster, wordt vandaag zeventig. Zeven-tig! Dat geeft me een
vreemdsoortig gevoel. Want hoe ik haar ook bekijk, in mijn geest blijft ze de
kleine zus die me vroeger met haar engelachtige glimlach om de vinger wond.
Zij, die intussen allang boven mij uit torent qua gestalte. Het leven is niet
eerlijk verdeeld, dat blijkt maar weer.
En dan dat weer. Het was vandaag koud, vreselijk koud, maar de zon gaf er wel
een lap op. Alsof ze ons wilde verzoenen met de winter die maar blijft
aanslepen. Zou de lente dan toch stilletjes aan de deur kloppen? Of zit er nog
een gemeen staartje aan vast? Ach, wie zal het zeggen. Het enige wat we kunnen
doen is ons overgeven aan de grillen van de seizoenen, en hopen dat het
allemaal goed komt.
Beste vrienden,
Vandaag wil ik graag stilstaan bij een bijzondere gebeurtenis: mijn zus Bie
viert vandaag haar zeventigste verjaardag. Een mijlpaal waar ik met gemengde
gevoelens naar kijk. Want hoe kan het dat mijn kleine zus, die ik altijd zo heb
gekoesterd, nu al zo'n respectabele leeftijd heeft bereikt? Maar laat ons
vooral vieren en genieten van dit moment.
En laten we ook even stilstaan bij het weer van vandaag. Het was nog koud, dat
klopt, maar de zon scheen volop. Het doet me stiekem hopen dat de lente in
aantocht is. Een seizoen van vernieuwing en hoop, waar we allemaal zo naar
verlangen. Laten we dus samen duimen voor een mooie lente.
Maar vandaag draait het vooral om mijn zus Bie, die ik een gelukkige verjaardag
wens en bedankt voor alle mooie momenten die we samen hebben beleefd. Laten we
er een onvergetelijke dag van maken!
Vrienden,
Het leven is een vluchtige vogel die zich zonder ophouden blijft verplaatsen.
Vandaag wil ik even stilstaan bij mijn zus Bie, die vandaag de respectabele
leeftijd van 70 jaar bereikt. Ik kan het amper geloven, want in mijn ogen
blijft ze voor altijd mijn kleine zusje, hoewel ze mijlenver boven mij uit
torent. Het is een eigenaardig gevoel dat me overvalt, wetende dat de tijd
onverbiddelijk voortschrijdt.
Maar kijk toch eens naar buiten, vrienden! De zon straalt aan de hemel, ondanks
de koude die ons nog omhult. Het is als een belofte van wat komen zal. Zou het
dan eindelijk zo ver zijn? De lente, het seizoen van nieuw leven en hoop, dat
we zo lang hebben moeten missen? Ik durf het bijna niet te geloven.
Maar terug naar mijn zus Bie. Laat ons vandaag samen vieren en genieten van
deze bijzondere dag. Een dag waarop we stilstaan bij haar leven, haar liefde en
haar toewijding. Ik wens haar een gelukkige verjaardag en veel liefde en
voorspoed voor de toekomst. Laten we samen klinken op deze mijlpaal, en ons
hart vullen met warmte en vreugde.
Lennaert Nijgh:
Vrienden,
Het is een bijzondere dag vandaag. Mijn zus Bie, altijd mijn kleine zusje
gebleven, wordt vandaag 70 jaar. Het voelt eigenaardig, als een bliksemflits
die inslaat op een heldere dag. Waar is de tijd gebleven?
Maar kijk toch eens naar buiten, vrienden! De zon schijnt volop en laat haar
stralen schitteren over het koude landschap. Een teken van hoop, van
vernieuwing en van wedergeboorte. Zou de lente dan toch op komst zijn? Een
seizoen dat ons doet verlangen naar nieuwe kansen en nieuwe avonturen.
Maar vandaag willen we stilstaan bij mijn zus Bie. Haar 70ste verjaardag is een
mijlpaal, een moment om terug te blikken op haar leven vol liefde en
toewijding. Ik ben trots op haar en dankbaar dat ik haar grote broer mag zijn.
Laten we vandaag samen vieren en genieten van het moment. Een moment van
verbondenheid, van liefde en van vriendschap. Een moment om nooit te vergeten.
Lieve zus, van harte gefeliciteerd met deze speciale dag. Moge het leven je nog
vele mooie jaren schenken, vol van liefde en avontuur. Ik hou van je.
Oh, wond'ren der
tijd, mijn zus Bie,
Zij viert vandaag de zeventigste keer
Een ongekend gevoel overvalt mij, hoor
Want als kleine zus beschouwde ik haar immermeer.
Maar nu zij 70 jaren telt in haar bestaan,
Lijkt zij grootser dan ik ooit had verwacht.
Och, hoe snel vliegen de jaren heen, in waarheid.
En wij raken steeds verder van onze jeugd verwijderd, met kracht.
En zie! De zon, in koude tijden nog fel,
Verlicht ons met haar stralend licht,
Is dit een teken van de lente, die nog in aantocht lijkt?
Of slechts een moment van zonneschijn, voorbij in een ogenblik.
Maar wat maakt het uit, op deze dag van feest
Laat ons onze zorgen enkel even vergeten
En vreugde vinden in deze bijzond're gelegenheid
Mijn zus Bie, 70 jaren oud, een ware prestatie, moet ik zeggen.
Ah, Zus Bie wordt
70 jaar! Hoe interessant. Het doet me onwillekeurig denken aan een citaat van
mezelf: "Ik ben nooit jong geweest, maar ik ben altijd wel jeugdig
geweest." Ik denk dat dit ook geldt voor Zus Bie. Hoewel ze nu een
eerbiedwaardige leeftijd bereikt heeft, zal ze altijd de jongere zus blijven,
zoals het geval is met zoveel broers en zussen.
En het weer, ach het weer. De kou van de winter die overgaat in de warmte van
de lente is als de transformatie van het leven zelf. We moeten de koude en
donkere dagen doorstaan om te kunnen genieten van de prachtige en kleurrijke
lente die ons wacht. Dus ja, de zon scheen volop vandaag en de lente is
inderdaad in aantocht. Maar laten we niet vergeten dat het de koude dagen zijn
die ons de waardering voor de warme dagen geven.
Zus Bie wordt
vandaag 70 jaar oud en dat doet me toch even nadenken, want ik heb haar altijd
beschouwd als mijn kleine zusje (hoewel ze inderdaad groter is dan ik!). Maar
ja, de tijd vliegt voorbij, nietwaar?
Het was vandaag een dag van tegenstellingen, want hoewel de zon fel scheen, was
het nog steeds ijzig koud. Ik vraag me af of de lente op komst is, of dat het
gewoon een flauwe grap van Moeder Natuur is. Wie zal het zeggen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten