Vandaag konden we eindelijk Maj en Charlie bezoeken. Het werd een gezellige middag op het terras van het rusthuis, in de zon en beschut tegen de wind. Maj had het onder andere over een project - ik weet niet of ik er al meer over mag vertellen - dat haar na aan het hart ligt en waar ik ook erg naar uitkijk. Ik weet zeker dat het een succes wordt.
Natuurlijk spraken we weer over onze pijntjes en oud worden, en onze gastheren vertelden ons een beetje over hun leven in het bejaardenhuis. Ik had weer eens de indruk dat van de drie rusthuizen waar ik de afgelopen jaren ben geweest, dit het meest aangename is... maar het is zo moeilijk bereikbaar zonder auto.
Terwijl we bij Maj en Charlie waren, kreeg ik al telefoontjes van achterbuurjongen L. Ik had beloofd contact met hem op te nemen zodra we terug waren, wat ik ook deed. Daarna heb ik hem een uurtje geholpen met het voorbereiden van een toets voor dinsdag.
En vanavond, na het eten, terwijl ik nog steeds nadacht over het feit dat onze vrienden en wij nu oude mensen zijn, viel ik op deze video: Fernand, 91 jaar oud, bouwt al meer dan 30 jaar aan "het huis van Sneeuwwitje"!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten