Mijn zusje Bie

Waarom noem ik Bie (ze heet eigenlijk Béatrice - wat ik veel mooier vind) eigenlijk nog "mijn zusje"? Ze werd immers 70 jaar in maart!  

Toen we deze ochtend (vrij laat zoals steeds) opstonden, regende het. En het heeft ook de hele nacht geregend, hoorde ik op de radio. Toch werd de dag nog heel mooi, alleen genoten wij er niet echt van.

Omdat we werk in te halen hadden natuurlijk: alles gaat zo traag tegenwoordig door (onder andere) die zo snel gepijnigde gewrichten en spieren van mij... en zeker als ik, zoals gisteren, een hele middag niets kan doen in het huishouden! Maar ook omdat ik ons terras en binnenplein niet meer aantrekkelijk vind omdat er nog steeds te veel rommel rondslingert van de aannemer, die onze stallen afbrak*.  😒

Ik heb echter ook een hele tijd over en weer gemaild met mijn zus Bie. We hebben elkaar immers niet meer gezien sinds 15 mei (omdat we allebei te veel andere verplichtingen hebben, we te ver van elkaar wonen maar ook omwille van die vreselijke E313 die ik Roger graag bespaar) én het was al een poosje geleden dat we naar elkaar mailden (nee, chatten doen we niet). Dat deed deugd, hoewel we het ook vaak hadden over onze oude vrouwenkwaaltjes. 

Soms vind ik het echt jammer dat we zo ver van elkaar wonen maar dan herinner ik me hoe ver Rogers nicht Joyce in Florida wel van haar familieleden woont en besef ik dat ik niet mag klagen! Maar toch: ik denk zo vaak terug aan onze kinder- en puberjaren, toen Bie en ik elkaar zoveel geheimen toevertrouwden!

* Die aannemer had me in december 2022 beloofd heel snel al zijn spullen te komen halen!