Vorige donderdag wil ik een kartonnen doos uit het poortgebouw halen om oud papier in te verzamelen. Ik struikel over de poten van een hakselaar, val en geraak niet meer recht. Dat plus de pijn en de stand van mijn voet doen me een heupfractuur vermoeden.
De ambulance liet niet lang op zich wachten en inderdaad: heup gebroken. En nog dezelfde avond geopereerd (heel boeiend: vermits ik een ruggenprik had gevraagd, legde de chirurg mij alles uit wat hij deed, met de nodige pas gemaakte foto's).
En dan volgden vijf dagen ziekenhuis, met enkele oefeningen, veel pijnstillers (maar toch nog veel pijn), heel vriendelijke en attente verpleegkundigen en ander personeel, maar geen lekker eten! Opvallend hoe koolhydraten nog steeds de basis van het dieet vormen en hoe de groenten "kapot" gekookt worden.
Bezoek van de kinderen en kindjes, veel telefoontjes ook en deze avond mocht ik terug naar huis. Opnieuw met een ambulance en heel vriendelijke ambulanciers.
Helaas, ik kan thuis niet veel doen! Zelfs niet opruimen hoewel dat echt nodig bleek! 😉 Dat wordt minstens zes weken "rusten" en Roger in mijn plaats laten werken (ik heb hem deze avond aan het koken gezet en nu is hij aan het afwassen). Wat wel heel jammer is: we gingen vorige zondag normaal gezien naar een dansoptreden met Elena en Eva, en morgen zouden zij en Matthias komen logeren.
Dat is wel even schrikken, vond het al raar dat je niets meer liet weten en ook je zus liet niet van haar horen. Hoop op spoedig herstel, toch voorzichtig zijn.
BeantwoordenVerwijderenOei, is even schrikken.Vond het al raar dat je niets schreef. Hoop op spoedig herstel, maar toch maar voorzichtig….
BeantwoordenVerwijderenIk ga het zeker voorzichtig aan doen, Françoise! Een poosje lekker luieren!
Verwijderen