Deze middag, bezoek van de verpleegster, AM zoals ik haar in het vervolg zal noemen, die de voet van het aangetaste been wat te gezwollen vond: ik moet meer gaan liggen.
Ik had me pas comfortabel geïnstalleerd op de sofa (en Roger was aan het opruimen) toen er werd gebeld. Overbuurvrouw Marie-Claire met een prachtige plant vanwege haar dochter N. (én blij nieuws!) en een heel mooie doos Valentino-chocolaatjes. Ik kende die pralines niet maar inderdaad, ze zijn verrukkelijk en ik heb echt overdreven veel gesnoept vandaag! 😔 Bij een kopje koffie of thee praatten we een paar uur gezellig bij.
Na nog een poosje soezen kwam ik weer aan mijn pc zitten en vond ik een heel lieve mail van Maj die ik meteen beantwoordde: hopelijk kan ik haar heel gauw nog eens bezoeken in het rusthuis!
En zopas kreeg ik een supervriendelijk telefoontje van achterbuurjongen L. Over zijn studies maar vooral om te vragen hoe het met mij gaat en gewoon wat te keuvelen. Zo lief!
Echt, het was een prachtige, warme dag!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten