Ontspannende Hemelvaartsdag

Het werd een ontspannende Hemelvaartsdag! Na een paar huishoudtaakjes heb ik eindelijk een paar wachtende mails beantwoord en verder gelezen in "De Schuiftrompet". Het tweede verhaal (Het feestelijke leven) is al even eigenaardig als het eerste. Verhaal, allerlei herinneringen, verhaaltjes binnen herinneringen, tafereeltjes volgen elkaar op, lopen in elkaar over, maar je blijft lezen. Die eigenaardige structuur van het boek ligt waarschijnlijk aan de werkwijze van de auteur Crone.

Tussendoor kreeg ik geregeld een mailtje van Eva, dat ik uiteraard beantwoordde. Blijkbaar was het bij hen redelijk mooi weer, want ze vertelde onder andere over een fietstochtje en een ijsje. Zus Bie daarentegen mailde me dat het bij haar grijs weer is (net zoals hier trouwens).

Ik speelde ook nog even Balaxie maar ik ben daar echt niet goed in! 😀 

Ik luisterde ook naar een christelijke Franse arts die het had over de euthanasiewet in Frankrijk. Net zoals ik, zei hij dat euthanasie sowieso betekent dat je iemand doodt. Wat niet enkel volgens onze religie maar ook volgens de wet verboden is. Hij sprak ook over het verschil tussen diepe sedatie en euthanasie. Ik vraag me al heel lang af waarom euthanasie toegelaten moet worden als er al diepe sedatie bestaat (die immers niet de bedoeling heeft iemand te doden).  Eens kreeg ik van iemand als antwoord op die vraag dat je met diepe sedatie misschien nog weken kon leven, en dus nog geld kost aan de maatschappij! 

Vlak na ons eenvoudig avondmaal (groentesoep gevolgd door kikkererwten gebakken met spekjes, look en ui) werd me een eigenaardige video voorgesteld.  Over wat Nikolas Tesla ooit in een interview zou gezegd hebben maar dat nooit werd gepubliceerd. Hij zou gezegd hebben dat het bewustzijn niet door onze hersenen wordt geproduceerd maar een deel is van een groter geheel (weer datzelfde idee dus!). Wat ik daar allemaal hoorde deed heel fel denken aan de beweringen van mensen die een bijna-doodervaring hebben gehad. 

Nu is het tijd om nog enkele bladzijden uit mijn vroegere dagboeken over te typen. Wat Hendrik me leerde lukt niet goed als ik het in mijn eentje doe: de geschreven bladzijde moet perfect vlak gehouden worden terwijl je ze fotografeert of ChatGPT herkent de tekst niet. Ideaal zou waarschijnlijk zijn de bladzijden te scannen maar dan moet ik weer een beroep doen op Roger, want ik heb vanop mijn pc geen toegang tot onze scanner! Uiteraard zou Roger dat voor mij willen doen, maar het gaat over veel meer dan een honderdtal bladzijden hé!