Gisteren avond heb ik verder gewerkt aan mijn vertaling en vandaag heb ik de tekst een aantal keren nagelezen (dat is wel nodig!).
Daarna had ik tijd voor onze dagelijkse wandeling. We reden naar Heks, waar we de auto parkeerden aan het kerkhof, niet ver van het kasteel. De andere keren dat we daar waren, ontmoetten we niemand, maar deze keer was het vrij druk (dat is relatief, hé, Zeger! Er waren misschien vijf gezelschappen!). Op mijn verwondering daarover antwoordde Roger dat het binnenkort Palmzondag is. En inderdaad, hier is het de gewoonte tegen die dag de graven schoon te maken omdat men die dag, na de mis, ‘palmtakjes’ op de rustplaatsen gaat ‘steken’.
Maar wij gingen deze keer de begraafplaats niet op. Integendeel, we klommen een weide in, vlak ernaast, om zo op een wandelweg uit te komen die ons naar het Monnikenhof zou leiden.
De sleedoornstruiken zijn bijna uitgebloeid! Ik denk echt dat de KVLS dit jaar de bloesemwandeling te laat heeft gepland!
Na een poosje liepen we op een vroegere trambedding, met fel begroeide bermen. De stilte werd alleen onderbroken door vogelgezang.
Gisteren had ik nog naar mijn zus Bie, die me een prachtige foto van een eekhoorn in hun tuin had opgestuurd, en naar een vriendin gemaild dat hier weinig eekhoorns te zien waren. Het toeval wil dat we er vandaag drie zagen op die route!
Na een wandeling van een klein halfuur kwamen we aan de enorme boerderij Monnikenhof.
Daarna zijn we maar op onze stappen teruggekeerd: een lus maken zou een paar uur gevraagd hebben. En Roger wilde zelfs de wandeling inkorten door, nadat we de trambedding hadden verlaten, een berm op te klimmen naar de wei waarvandaan we vertrokken waren. Dat werd me een beklimming voor mij! Ik zakte constant naar beneden (vond geen houvast voor mijn voeten) en mijn haren en rugzak geraakten vol takjes en blaadjes. Gelukkig hielp Roger mij zodat ik niet telkens weer naar beneden gleed!
Het was vandaag vrij koud als je niet in de zon liep! Maar (hier althans) heeft het niet geregend.
Vandaag wordt Geert (echtgenoot van Elvira) 38 jaar! Proficiat, lieve schoonzoon!
O ja, Roger heeft deze avond nog het gras in de tuin afgereden! Ik was al bang dat het heel de lente en zomer heel hoog zou staan! En terwijl hij daarmee bezig was, was ik dan weer bang dat dat werk te belastend zou zijn voor zijn hart. Maar dat bleek niet zo!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten