Het was een rustige zaterdag. Eerst gingen we naar een tweedehands boekenwinkel in Hasselt waar Roger nog een boek kocht over de bokkenrijders. Tijdens een babbeltje met de verkopers vernamen we dat een van onze kennissen uit Heers (73 jaar als ik me niet vergis, ook klant van die winkel, en die de laatste tijd iedereen lijkt te mijden) vorige week getrouwd is. Dat was een complete verrassing voor ons!
Daarna reden we naar Wellen, naar de Bonderkuil waar bokkenrijders (op een gruwelijke manier) werden terechtgesteld (zie foto hieronder en klik er eventueel op om te vergroten). Onlangs hadden we nog tevergeefs naar die plek gezocht .
Het landschap vormt daar inderdaad een soort enorme maar ondiepe kuil. De terechtstellingen gebeurden daar omdat de plek zich op de grens van verschillende gemeentes bevindt.
Bij het lezen over die terechtstellingen voelde ik me echt niet goed. Later, nadat we na een korte wandeling thuiskwamen, heb ik even een paar bladzijden uit dat pas gekochte boek gelezen, en het “toeval” wil dat ik weer viel op een beschrijving van zulke terechtstellingen. Vreselijk!
Maar voor we terug naar huis reden, sloegen we dus, aan een kapel in de buurt van die Bonderkuil, een padje in.
Het pad liep jammer genoeg dood zodat we op onze stappen moesten terugkeren, maar onder weg boden overhangende takken uit een min of meer verlaten plantage ons gelukkig enkele overheerlijke appelen aan (ik had weer honger en deze keer geen brood bij). Hoe komt het dat die “wilde appelen” veel lekkerder zijn dan die uit de winkels?
Die korte wandeling onder een mooi bewolkte lucht maar met een zeer aangename temperatuur van rond de 21°c was heel rustgevend.
Onze avond werd besteed aan lectuur.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten