Roger had deze ochtend een afspraak met zijn cardioloog. Ik ging met hem mee maar wachtte tijdens het onderzoek in de wachtkamer waar ik enkele vrouwenbladen doorbladerde en patiënten observeerde. Toen Roger weer buitenkwam, wist ik aan zijn lach dat hij in orde was bevonden. Zijn arts had hem gezegd dat die toestanden in de spoedafdeling in Frankrijk bekend waren (nog andere mensen hebben me verteld dat er uitzendingen over zijn geweest op tv – wij kijken nooit). En dat de toelating voor het medicijn aan Roger voorgeschreven in Frankrijk, waarvoor we hier een ander voorschrift nodig hadden en waarvoor we die speciale toelating (in verband met de terugbetaling van een deel van de prijs) moesten vragen aan de ziekteverzekering enkel voor één jaar geldig is. Ik wist dat maar dacht dat je dan elk jaar een nieuwe toelating moest aanvragen. Niet volgens de arts. Daarna is het overstappen op een ander geneesmiddel dat elke maand bloedonderzoek vereist, of de volle pot betalen voor het geneesmiddel dat we nu hebben (en het is duur!). Ofwel, opperde de dokter nog: proberen het te kopen in Duitsland, daar zou het mogelijk goedkoper zijn. Zijn voorschriften van hier dan wel geldig in Duitsland? En indien ja, waarom die uit Frankrijk niet hier?
We reden naar huis en terwijl ik enkele keren de wasmachine liet draaien en ondertussen werkte aan de eergisteren binnengekomen vertaling begon het te regenen, en later zelfs even te onweren. De regen hield pas ‘s avonds laat op: geen wandeling vandaag, tenzij van de parking aan het Speelhof in Sint-Truiden tot bij de cardioloog en terug (nu, dat was samen toch zeker een half uurtje).
Het was geen gemakkelijke vertaling (Frans-Nederlands), wel interessant (jammer dat ik er niets mag over vertellen). Vrij technisch ook: ik heb veel woorden moeten opzoeken. En voor de zoveelste keer merkte ik op dat de Nederlandse woordenschat veel rijker is dan de Franse. Ik heb dat al verteld aan Franstaligen, maar dan krijg je een meewarig lachje als antwoord!
Nog voor ik met die job klaar was, kwam er weer een vertaalaanvraag tegen maandag binnen. Van een klant die heel interessante teksten levert (deze keer Nederlands-Frans). Ik heb de taak aanvaard en prijsde me gelukkig dat die ene lange juridische vertaling niet is doorgegaan: anders had ik deze teksten moeten weigeren.
Roger warmde voor het avondeten restjes op van de vorige dagen en nadat ik de eerste tekst had geleverd, begon ik alvast aan de tweede. Afijn, niet echt meteen, want van Frans-Nederlands overschakelen naar Nederlands-Frans vraagt enige aanpassing in mijn hoofd.
Die 5 bladzijden gingen heel vlot: tegen 20:30 uur was ik ermee klaar (het werk is wel nog niet geleverd: morgen nog even nalezen).
Daarna werd het weer even lezen in de relax. In dat “gesprek met God”. De tijd ontbreekt ervoor (ik wil op dit late uur nog naar een aflevering van Star Trek kijken) maar ik heb vaak zin om stukjes uit dat boek te publiceren (mag dat wel?). Weet je wat, vrienden? Lees het zelf: het is echt onthullend!
Uiteraard heeft Roger niet verder onze tuin opgeruimd. Ik weet niet of hij het gedaan zou hebben als het beter weer was geweest, maar met de regen die we vandaag kregen, was dat echt uitgesloten.
Ikzelf zou nu nog enkele mails moeten beantwoorden, maar ik ga heel egoïstisch zijn en genieten van een aflevering van Star Trek voor het slapengaan. Morgen probeer ik meer tijd voor jullie te maken, vrienden!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten