Er valt niet veel te vertellen over gisteren en vandaag, zo ongelooflijk rustige dagen waren het. Gisteren zelfs geen wandeling: we reden naar Sint-Truiden met de bedoeling daar wat rond te lopen maar verloren zodanig veel tijd onderweg omwille van een wielerwedstrijd dat we er enkel een biertje hebben gedronken.
Vandaag, na een vertaling en een paar wasbeurten, reden we opnieuw naar Sint-Truiden om het onlangs bestelde verhogingskussen voor Matthias af te halen (hij is zijn autokinderzitje echt ontgroeid) en wandelden we, ondanks de gure wind, een klein uurtje in de stad.
Onderweg hoorde ik allerlei mails (grappen, powerpointpresentaties, etc.) binnenkomen en weer merkte ik tussen die overrompeling het belangrijkste niet. Ik zag pas toen we thuis waren en ik aan mijn pc zat dat er een korte vertaling bijzat én een mail van mijn "kozijn" die ons enkele foto's van eergisteren opstuurde.
Met Pamfiel gaat het nog steeds niet zo goed. Hij eet maar weinig. De dierenarts zegt wel dat het maanden kan duren maar wij blijven ons zorgen maken.
Deze avond gebeld met onze dochter: Matthias heeft een bronchitis en Eva is lichtjes verkouden. Roger en ik hoesten ook weer: deze winter vallen we blijkbaar van de ene verkoudheid in de andere.
Wel veel gelezen deze dagen... boeken uit de Maigret-reeks, want ik ben weer helemaal in de ban van Simenon en we hebben veel meer boeken van hem dan ik dacht (we hebben zoveel boeken - oké, vaak in niet zo'n goede staat - dat ik bijna elke dag voor verrassingen sta als ik een boek zoek in onze eigen "bibliotheek"):-)
maandag 29 februari 2016
zaterdag 27 februari 2016
Bezoek
Vandaag, na negen jaar, nog eens bezoek gehad van mijn oudste neef (in de betekenis van "cousin") - hij is meer dan 5 jaar jonger dan ik. Na onze alu gobi genoten we van een prachtige zon (en soms een hevige wind) tijdens een lange lus van Borgloon naar Grootloon en terug, met een bezoek aan de transparante kerk en aan het kerkje van Grootloon. Na nog een korte wandeling in Hendrieken met een bezoek aan het kunstwerk op de begraafplaats ging het naar Vechmaal waar we hem de mergelgrotten lieten zien en koffie of thee dronken in De Horne.
's Avonds, na een groentesoep, nog een kaasschotel.
Ik heb me wel moeten omkleden voor ons avondmaal! Vlak voor we aan het kerkje van Grootloon kwamen, riep ik naar de twee mannen achter mij: 'Pas op, het is hier heel glad met al die modder!' en een seconde later lag ik zelf op mijn rug in dat slijk!:-)
Onderweg en aan tafel hebben we (goede en slechtere) familienieuwtjes uitgewisseld, herinneringen opgehaald, verteld over ons werk en onze kinderen, en ik verzeker jullie, dat was niet constant in het Frans: die Francofoon van een "kozijn" van mij spreekt heel goed Nederlands.
 |
| Windmolentje op de begraafplaats van Hendrieken: een nieuwe trend? (foto's Roger) |
Ik heb me wel moeten omkleden voor ons avondmaal! Vlak voor we aan het kerkje van Grootloon kwamen, riep ik naar de twee mannen achter mij: 'Pas op, het is hier heel glad met al die modder!' en een seconde later lag ik zelf op mijn rug in dat slijk!:-)
Onderweg en aan tafel hebben we (goede en slechtere) familienieuwtjes uitgewisseld, herinneringen opgehaald, verteld over ons werk en onze kinderen, en ik verzeker jullie, dat was niet constant in het Frans: die Francofoon van een "kozijn" van mij spreekt heel goed Nederlands.
vrijdag 26 februari 2016
Zoveel gedaan... Maar weer geen tijd voor mezelf!
Vandaag 3 uur schoongemaakt (maar geen tijd gehad voor de werkkamer: ons mooie oude huis is te groot voor mijn rug!). 1 uur vertaald (deze keer niet zo'n interessante tekst). Iets langer dan 2 uur de drukproeven van het jongste nummer van Oostland nagelezen (weinig fouten deze keer). 1 uur gechat. Zeker 30 minuten doorgebracht met mails te beantwoorden (en dan nog niet de belangrijkste). Meer dan 1 uur samen met Roger (eindelijk, na een lange dag!) gekeken naar weer een "Maigret"
En daarbovenop... minstens 2 uur gekookt: soep voor vandaag en morgen, een eigen creatie met een rest savooikool voor deze avond (we vonden het allebei heel lekker), en voor morgen: "Alu Gobi" (we krijgen morgen bezoek van een van mijn Franstalige neven). En ook nog minstens een half uur besteed aan iemand die mij opbelde met zijn problemen.
En dan sta ik versteld dat ik geen tijd heb voor mezelf!
En daarbovenop... minstens 2 uur gekookt: soep voor vandaag en morgen, een eigen creatie met een rest savooikool voor deze avond (we vonden het allebei heel lekker), en voor morgen: "Alu Gobi" (we krijgen morgen bezoek van een van mijn Franstalige neven). En ook nog minstens een half uur besteed aan iemand die mij opbelde met zijn problemen.
En dan sta ik versteld dat ik geen tijd heb voor mezelf!
donderdag 25 februari 2016
Neven, nichten, grootouders en overgrootouders
Na een wandeling van Klein-Gelmen naar Mettekoven en terug (koude wind, veel modder en stilte onderstreept door het geroep van enkele roofvogels), besloten we voor ons avondmaal bakharingen te kopen in Heers.
We kwamen er een "kozijn" van Roger tegen, of beter gezegd, de zoon van zijn nicht (in de betekenis van het Franse "cousine"). We praatten een beetje en de man vertelde ons onder andere over een ongeluk dat zijn volwassen dochter onlangs had gehad...
Ik besefte ineens dat als zijn kinderen even snel kinderen krijgen als hijzelf en zijn moeder, die moeder, de nicht van Roger dus, weldra overgrootmoeder zal worden. Die nicht is één jaar ouder dan Roger: wat zijn Roger en ik toch oude grootouders!
 |
| Foto's Roger |
Ik besefte ineens dat als zijn kinderen even snel kinderen krijgen als hijzelf en zijn moeder, die moeder, de nicht van Roger dus, weldra overgrootmoeder zal worden. Die nicht is één jaar ouder dan Roger: wat zijn Roger en ik toch oude grootouders!
woensdag 24 februari 2016
Maigret a peur
Na een dag bijna vol aangenaam werk (vertalingen dus) en een beetje werk waar ik een hekel aan heb (het huishouden) - gelukkig geholpen door Roger die, nadat ik de salon had opgeruimd en alles had gestoft, met de stofzuiger rondging - heb ik, voordat ik begon te koken, gebeld naar onze dochter.
Eva en Elena bleken serieus verkouden te zijn. Ik hoop dat het een gewone verkoudheid is, want hun andere grootvader is pas genezen van een besmettelijke longontsteking! Ik kreeg Elena aan telefoon (die enthousiast vertelde over een toneelvoorstelling waar ze onlangs naartoe ging met haar klas) en hoorde Eva wenen. Matthias was waarschijnlijk weer zo druk bezig met zijn treintjes dat hij geen tijd had voor een gesprekje.:-)
Deze avond even gechat met Hendrik... tot Roger mij voorstelde nog eens samen naar een "Maigret" te kijken.
Het werd "Maigret a peur" naar één van de boeken van Simenon, en zoals altijd als Jean Richard het hoofdpersonage speelt, was het heel goed. Simenon was trouwens een heel goede auteur hoewel hij eerst werd beschouwd als een minderwaardige veelschrijver.
En dat deed me weer denken aan mijzelf. Niet alleen heb ik de laatste tijd geen tijd meer om te schrijven, maar ook al zou ik het forceren (er zitten verhalen in mijn hoofd en ik zou natuurlijk zo onvriendelijk kunnen zijn om me daarmee bezig te houden in plaats van tijd te maken voor anderen), ik zou mezelf er ongelukkig door voelen.
Eva en Elena bleken serieus verkouden te zijn. Ik hoop dat het een gewone verkoudheid is, want hun andere grootvader is pas genezen van een besmettelijke longontsteking! Ik kreeg Elena aan telefoon (die enthousiast vertelde over een toneelvoorstelling waar ze onlangs naartoe ging met haar klas) en hoorde Eva wenen. Matthias was waarschijnlijk weer zo druk bezig met zijn treintjes dat hij geen tijd had voor een gesprekje.:-)
Deze avond even gechat met Hendrik... tot Roger mij voorstelde nog eens samen naar een "Maigret" te kijken.
Het werd "Maigret a peur" naar één van de boeken van Simenon, en zoals altijd als Jean Richard het hoofdpersonage speelt, was het heel goed. Simenon was trouwens een heel goede auteur hoewel hij eerst werd beschouwd als een minderwaardige veelschrijver.
En dat deed me weer denken aan mijzelf. Niet alleen heb ik de laatste tijd geen tijd meer om te schrijven, maar ook al zou ik het forceren (er zitten verhalen in mijn hoofd en ik zou natuurlijk zo onvriendelijk kunnen zijn om me daarmee bezig te houden in plaats van tijd te maken voor anderen), ik zou mezelf er ongelukkig door voelen.
dinsdag 23 februari 2016
Maigret et les braves gens
Na onze boodschappen (wat een ongelooflijk koude wind vandaag!) en enkele huishoudtaken (nee, geen vertalingen maar die komen er morgen aan) deze avond samen met Roger gekeken naar "Maigret et les braves gens". Boeiend!
En... voor mij weer nostalgie: het was lang geleden dat Roger en ik nog naar een "Maigret" hadden gekeken terwijl dat in Antwerpen een hele tijd wekelijkse kost was!
En... voor mij weer nostalgie: het was lang geleden dat Roger en ik nog naar een "Maigret" hadden gekeken terwijl dat in Antwerpen een hele tijd wekelijkse kost was!
maandag 22 februari 2016
Proteïnen voor Pamfiel
We hadden voldoende over van de koeskoes van gisteren: boodschappen drongen zich niet op vandaag.
Wel hebben we gebeld naar de dierenarts en die raadde ons aan ons schaap Pamfiel ook proteïnerijk synthetisch melkpoeder te geven, bovenop zijn vezelrijke voer. Pamfiel lijkt het te lusten maar staat nog steeds niet op. 'Tja, het kan maanden duren voor hij zich herpakt', waarschuwde de dierendokter.
Geen wandeling vandaag wegens te veel regen maar wel nog eens het poorthuis onder handen genomen.
Deze avond (in mijn eentje) gekeken naar de laatste aflevering van de eerste serie van "Eigen kweek". Eigenaardig dat ik, die constant struikel over dialecten, die serie heel goed vind!
Wel hebben we gebeld naar de dierenarts en die raadde ons aan ons schaap Pamfiel ook proteïnerijk synthetisch melkpoeder te geven, bovenop zijn vezelrijke voer. Pamfiel lijkt het te lusten maar staat nog steeds niet op. 'Tja, het kan maanden duren voor hij zich herpakt', waarschuwde de dierendokter.
Geen wandeling vandaag wegens te veel regen maar wel nog eens het poorthuis onder handen genomen.
Deze avond (in mijn eentje) gekeken naar de laatste aflevering van de eerste serie van "Eigen kweek". Eigenaardig dat ik, die constant struikel over dialecten, die serie heel goed vind!
zondag 21 februari 2016
Hendrik op bezoek
Het was even stil op deze blog maar niet hier in huis: we hadden van vrijdag tot deze avond Hendrik op bezoek. Film, muziek en lange conversaties, vrijdag een wandeling en een verwarmd terras in Hasselt en vandaag, ondanks de hevige wind, een wandeling van Hendrieken naar Borgloon en terug, met onderweg een bezoekje aan de kunsttentoonstelling in de Graethemkapel. Gisteren heeft het de hele dag geregend: geen wandeling.
Tussendoor lekker gekookt (vrijdag - omdat de tijd te kort was - wortels en erwtjes met varkenshaasje, gisteren gevulde paprika's en deze avond koeskoes), gezorgd voor de was en... gespeeld (onder andere Axiebal),
Ook een mailtje van Roger Beeckman gekregen dit weekend: een zus van zijn vrouw Lily is pas overleden. We zullen jammer genoeg niet naar de uitvaart kunnen gaan: Roger (de "mijne" dus), moet immers af en toe op dokterscontrole!
Ook enkele mailtjes gekregen van de dochter van Emmy Swerts. Ik wist dat Emmy gehospitaliseerd was, maar niet dat ze na haar ontslag uit het ziekenhuis naar een RVT zou verhuizen. Haar dochter zei me dat Emmy het zou appreciëren als ik haar opbelde. Wat ik dan ook deed... maar Emmy begreep me niet en leek me niet te herkennen.
 |
| Vader en zoon (eigen foto) |
 |
| Foto's Roger |
Ook een mailtje van Roger Beeckman gekregen dit weekend: een zus van zijn vrouw Lily is pas overleden. We zullen jammer genoeg niet naar de uitvaart kunnen gaan: Roger (de "mijne" dus), moet immers af en toe op dokterscontrole!
Ook enkele mailtjes gekregen van de dochter van Emmy Swerts. Ik wist dat Emmy gehospitaliseerd was, maar niet dat ze na haar ontslag uit het ziekenhuis naar een RVT zou verhuizen. Haar dochter zei me dat Emmy het zou appreciëren als ik haar opbelde. Wat ik dan ook deed... maar Emmy begreep me niet en leek me niet te herkennen.
donderdag 18 februari 2016
Een eenzame laars in Oreye
Ondanks de felle kou een wandeling in Oreye deze middag... Waar we weer een mysterieuze eenzame laars tegenkwamen. Ik heb op het Internet gelezen over veel andere mensen die zulk eenzaam schoeisel tegenkomen (meestal op autosnelwegen terwijl wij ze ook op wandelpaden vinden).
 |
| Foto Roger |
woensdag 17 februari 2016
Batsheers en "Dödsdansen"
We maakten vandaag een wandeling van een klein uur in Batsheers. Het was koud maar de zon, die geregeld verscheen, kon ons voldoende opwarmen.
 |
| Foto's Roger |
 |
| Sander Briké, Frans Dumortier, Kathleen Zwakhoven (foto Roger) |
Na het toneelstuk kregen we broodjes, werden de flessen wijn opentrokken en konden we napraten. Voor Roger en mij werd dat vooral bijpraten met Seany, Jan de fotograaf en onze vriend Karel, en kennismaken met de andere vrienden van Marieke en haar echtgenoot die Roger vroeger bleek gekend te hebben.
dinsdag 16 februari 2016
Gelukkig zijn...
... is soms heel eenvoudig! Vandaag kreeg ik zoveel vertaalwerk dat ik er de hele dag - buiten een rustige wandeling rond het dorp - mee zoet was. Ik moest me echter niet overhaasten en kon volop genieten van en opgaan in mijn werk... en had uiteraard geen tijd voor telefoontjes of het huishouden (de wasmachine heeft gewassen, Roger heeft de was te drogen gehangen en er was linzensoep over van gisteren).
Wat een zalige dag en wat heb ik een geluk dat ik zo in mijn werk kan opgaan!
Wat een zalige dag en wat heb ik een geluk dat ik zo in mijn werk kan opgaan!
maandag 15 februari 2016
Stargate
Na een vrij gewone dag (boodschappen, telefoontje met Nany, kleine huishoudelijke taken, korte vertaling en linzensoep als avondmaal), een telefoongesprek met Hendrik.
Die me onder andere vertelde dat Roger hem had gevraagd of ik graag zou kijken naar Stargate, want hij had daar wel zin in. (Hier zou ik weer een smiley willen plaatsen: waarom vraagt Roger dat niet rechtstreeks aan mij?).
'Vermits ze graag naar Star Trek kijkt, zal ze die film ook wel goed vinden hé', was het antwoord van Hendrik.
Dus: nadat Roger brood had gebakken en ik enkele mails (onder andere van mijn zus en van Bernadette) had beantwoord, stelde ik die film voor (smiley!). Heel goed, echt!
Die me onder andere vertelde dat Roger hem had gevraagd of ik graag zou kijken naar Stargate, want hij had daar wel zin in. (Hier zou ik weer een smiley willen plaatsen: waarom vraagt Roger dat niet rechtstreeks aan mij?).
'Vermits ze graag naar Star Trek kijkt, zal ze die film ook wel goed vinden hé', was het antwoord van Hendrik.
Dus: nadat Roger brood had gebakken en ik enkele mails (onder andere van mijn zus en van Bernadette) had beantwoord, stelde ik die film voor (smiley!). Heel goed, echt!
zondag 14 februari 2016
Petites scènes capitales
Ik heb dat boek van Sylvie Germain eindelijk uit (ik zou eigenlijk willen zeggen: jammer genoeg dat ik het uit heb). Wat een prachtige stijl, wat een woordenrijkdom en wat een inlevingsvermogen!
Ikzelf heb verscheidene keren mijn lectuur even moeten stopzetten omdat ik zoveel herkende en daar heel nerveus van werd (ik wil hier een smiley plaatsen maar weet nog steeds niet hoe ik dat moet doen) en omdat ik mezelf soms herken in het hoofdpersonage dat, na een tijdje hunkeren naar beroemdheid, inziet dat beroemdheid futiel is.
Het is een prachtig boek dat mijn slechts een keer ontmoete "vriend" mij heeft geoffreerd!
Ikzelf heb verscheidene keren mijn lectuur even moeten stopzetten omdat ik zoveel herkende en daar heel nerveus van werd (ik wil hier een smiley plaatsen maar weet nog steeds niet hoe ik dat moet doen) en omdat ik mezelf soms herken in het hoofdpersonage dat, na een tijdje hunkeren naar beroemdheid, inziet dat beroemdheid futiel is.
Het is een prachtig boek dat mijn slechts een keer ontmoete "vriend" mij heeft geoffreerd!
Sint-Tuiden en "kunst"
Omdat er elk moment regen dreigde uit de lucht te vallen, besloten we nog eens in Sint-Truiden te wandelen vandaag, zodat we konden schuilen moesten de hemelsluizen inderdaad opengaan.
Het was er minder doods dan de laatste keer dat we er op een zondag waren maar heel levendig was het ook niet. Nu, voor mij hoeft het eerlijk gezegd niet te zijn zoals in Hasselt (hoewel ik me niet kan herinneren dat we ooit op een zondag naar Hasselt gingen en indien ja, of het er dan even druk was als door de week).
In Sint-Truiden werden we meteen geconfronteerd met een nieuw project van Koen Vanmechelen. Hoewel ik weet dat sommige mensen hier hem bewonderen, en hoewel ik graag naar kippen en kuikentjes kijk, moet ik opbiechten dat dit soort "kunst" mij weinig aanspreekt!
Het was er minder doods dan de laatste keer dat we er op een zondag waren maar heel levendig was het ook niet. Nu, voor mij hoeft het eerlijk gezegd niet te zijn zoals in Hasselt (hoewel ik me niet kan herinneren dat we ooit op een zondag naar Hasselt gingen en indien ja, of het er dan even druk was als door de week).
In Sint-Truiden werden we meteen geconfronteerd met een nieuw project van Koen Vanmechelen. Hoewel ik weet dat sommige mensen hier hem bewonderen, en hoewel ik graag naar kippen en kuikentjes kijk, moet ik opbiechten dat dit soort "kunst" mij weinig aanspreekt!
 |
| Foto's Roger |
zaterdag 13 februari 2016
The Office
Om deze regendag af te sluiten wilden Roger en ik nog samen naar iets kijken. Het werd toch de eerste aflevering van "The Office" die we allebei niet goed vonden. Jammer!
Uitvaart
We reden vandaag naar Bree om de uitvaart bij te wonen van de schoonmoeder van mijn zus (haar echtgenoot is afkomstig van Bree)
Onderweg was ik vrij gespannen: ik dacht immers aan al die mensen die met hun problemen naar mij komen en die ik niet kan helpen, en uiteraard confronteert een begrafenis ons altijd met onze eindigheid.
Vlak voor de dienst begon, kwamen Nany en mijn broertje naast ons zitten. Ze zouden niet mee naar de koffietafel gaan na de ceremonie, maar kom, ik kon toch even met hen praten voor ze terug naar het Antwerpse reden.
Tijdens de (mooie, sobere) dienst viel me op hoe rustig ik werd. Ik bedacht dat ik in deze streek misschien een charismatische pastoor (zoals we hadden in Antwerpen en Matadi) moet zoeken en in zijn kerk geregeld weer naar de zondagsmis gaan.
Tijdens de koffietafel eindelijk nog eens lang kunnen praten met mijn zus! En met de mooie schoonzus van haar echtgenoot die onlangs weduwe is geworden.
Onderweg was ik vrij gespannen: ik dacht immers aan al die mensen die met hun problemen naar mij komen en die ik niet kan helpen, en uiteraard confronteert een begrafenis ons altijd met onze eindigheid.
Vlak voor de dienst begon, kwamen Nany en mijn broertje naast ons zitten. Ze zouden niet mee naar de koffietafel gaan na de ceremonie, maar kom, ik kon toch even met hen praten voor ze terug naar het Antwerpse reden.
Tijdens de (mooie, sobere) dienst viel me op hoe rustig ik werd. Ik bedacht dat ik in deze streek misschien een charismatische pastoor (zoals we hadden in Antwerpen en Matadi) moet zoeken en in zijn kerk geregeld weer naar de zondagsmis gaan.
Tijdens de koffietafel eindelijk nog eens lang kunnen praten met mijn zus! En met de mooie schoonzus van haar echtgenoot die onlangs weduwe is geworden.
vrijdag 12 februari 2016
Over Attenhoven, "De tandeloze tijd", smaakverschillen en "Petites scènes capitales"
Vandaag was het vrij zonnig: ondanks de nogal koude wind een wandeling in Attenhoven waar we opnieuw een steegje vonden dat we niet kenden en merkten dat de Sint-Petrushoeve nog steeds niet heropgebouwd is.
Deze avond gekeken naar een interview met de auteur van "De tandeloze tijd". In tegenstelling tot Roger kende ik die Nederlandse schrijver niet (een gat in mijn cultuur?). De man had veel interessants te vertellen maar gaf geen blijk van enige bescheidenheid. En ik heb een hekel aan mensen die vol zijn van zichzelf...
Daarna met Roger gekeken naar een aflevering van "Het eiland" (eerst wilde ik naar "The Office", waar "Het eiland" op gebaseerd is, kijken: "Het eiland" had ik immers lang geleden al gezien samen met Zeger maar vermits Roger nooit naar "Het eiland" had gekeken...). Ik merkte meteen dat die serie - die ik wel goed vind - Roger niet aanstaat, en hij bevestigde dat nadien. Wat is het moeilijk voor ons om samen naar iets te kijken! Is het misschien daarom dat we ooit hebben opgehouden naar tv te kijken en elk achter onze pc zijn gekropen?
Ook verder gelezen in "Petites scènes capitales". Prachtige stijl, herkenbare periodes en gevoelens. Het is niet zo'n dik boek, en dus kan het eigenaardig lijken dat ik nu pas aan bladzijde 190 van de 227 ben maar... ik wil jullie niet steeds lastig vallen met verhalen over het huishouden en vertalingen (waar ik toch niets mag over vertellen) waar ook heel veel tijd in kruipt!
 |
| Foto's Roger |
Daarna met Roger gekeken naar een aflevering van "Het eiland" (eerst wilde ik naar "The Office", waar "Het eiland" op gebaseerd is, kijken: "Het eiland" had ik immers lang geleden al gezien samen met Zeger maar vermits Roger nooit naar "Het eiland" had gekeken...). Ik merkte meteen dat die serie - die ik wel goed vind - Roger niet aanstaat, en hij bevestigde dat nadien. Wat is het moeilijk voor ons om samen naar iets te kijken! Is het misschien daarom dat we ooit hebben opgehouden naar tv te kijken en elk achter onze pc zijn gekropen?
Ook verder gelezen in "Petites scènes capitales". Prachtige stijl, herkenbare periodes en gevoelens. Het is niet zo'n dik boek, en dus kan het eigenaardig lijken dat ik nu pas aan bladzijde 190 van de 227 ben maar... ik wil jullie niet steeds lastig vallen met verhalen over het huishouden en vertalingen (waar ik toch niets mag over vertellen) waar ook heel veel tijd in kruipt!
donderdag 11 februari 2016
Groot-Gelmen en werkgroep WOI
Het heeft vandaag niet geregend en dus hervatten we onze dagelijkse wandelingen. Roger stelde Groot-Gelmen voor en dat vond ik oké, hoewel ik dacht dat dorp van buiten te kennen. Ik vergiste me: we hebben er vandaag mooie straatjes en plekjes ontdekt... En weer een eenzame laars.
Deze avond vergadering van de werkgroep WOI. Alles begint vorm te krijgen: het wordt een geweldige presentatie van ons boek, met tentoonstellingen (onder andere de tentoonstelling WOI van de KVLS, met de schilderijen van Modamske) en allerlei festiviteiten.
 |
| Foto's Roger |
woensdag 10 februari 2016
Over hypertensie,meningsverschillen, enzovoort
We reden vandaag naar Luis Ruiz die de boekhouding van de KVLS overneemt. Al in het naar daar rijden, voelde ik mijn bloeddruk stijgen, mijn zenuwen razen en maagzuur opkomen: ik zou dus weer geconfronteerd worden met geldzaken!
Mijn zenuwen tierden zo fel dat Luis het meteen aanvoelde!
Gelukkig begreep hij mijn uitleg heel snel omdat hij, in tegenstelling tot Boudewijn (die eerst het penningmeesterschap zou overnemen), vertrouwd is met een rekenblad.
Daarna nog even boodschappen gedaan (onder andere tabak en Denicotea-filters gekocht) en, na enkele huishoudelijke taken en het avondeten, met Roger beginnen kijken naar "Eigen kweek". Ik had die serie al gezien en vond die goed, maar Roger wilde zelfs niet de eerste aflevering uitkijken. Hijzelf vond die immers ondermaats.
In Sint-Truiden hoorde ik in een winkel dat de werken op de Grote Markt wel degelijk nodig zouden zijn: de rioleringen waren in te slechte staat.
Pamfiel eet en drinkt maar veel beterschap valt er niet te bespeuren.
En het heeft de hele dag geregend.
Mijn zenuwen tierden zo fel dat Luis het meteen aanvoelde!
Gelukkig begreep hij mijn uitleg heel snel omdat hij, in tegenstelling tot Boudewijn (die eerst het penningmeesterschap zou overnemen), vertrouwd is met een rekenblad.
Daarna nog even boodschappen gedaan (onder andere tabak en Denicotea-filters gekocht) en, na enkele huishoudelijke taken en het avondeten, met Roger beginnen kijken naar "Eigen kweek". Ik had die serie al gezien en vond die goed, maar Roger wilde zelfs niet de eerste aflevering uitkijken. Hijzelf vond die immers ondermaats.
In Sint-Truiden hoorde ik in een winkel dat de werken op de Grote Markt wel degelijk nodig zouden zijn: de rioleringen waren in te slechte staat.
Pamfiel eet en drinkt maar veel beterschap valt er niet te bespeuren.
En het heeft de hele dag geregend.
dinsdag 9 februari 2016
Spelen met Elena en Matthias en Eva sussen
Dat sussen hield niet veel in: het meisje is zo rustig als iets! Maar ik gaf haar wel de fles (ze wordt gespeend) en daarna had ze wat last van oprispingen.
We gingen vandaag dus babysitten omdat onze dochter even weg moest zonder de kinderen. We werden verwelkomd door "dokter Matthias" (met op zijn neus een brilletje waar hij heel fier op is) die zichzelf later omtoverde tot "Prins Matthias".
Het regende de hele dag, dus speelden we binnenshuis verstoppertje voor we aan het tekenen en aan het vertellen gingen, én aan het knutselen (afijn, dat was toen hun mama terug was, want zij is handig en creatief, ik niet). Roger en ik kregen tekeningen, een mooie papieren bloem en een paar uit papier gemaakte bootjes als cadeau mee toen we rond 19:30 uur terug naar huis gingen ('Kom je morgen terug?', vroeg Elena, maar helaas daarvoor hebben we de tijd niet).
Thuis voederde Roger nog even ons schaap Pamfiel. Het dier eet wel, maar heel veel beterschap lijkt er niet te bespeuren. Ondertussen beantwoordde ik de dringendste mails (nee, dus niet de langste: sorry, vrienden!) en sprak ik nog een poosje met Hendrik aan telefoon over ons te drukke leven van tegenwoordig.
 |
 |
| Foto's Roger |
maandag 8 februari 2016
Het stormt...
... al de hele dag!
We reden naar Sint-Truiden voor onze boodschappen en vernamen dat daar een carnavalstoet was afgelast omwille van de storm (wij wisten niet dat er een carnavalstoet voorzien was).
"Gelukkig gaat die niet door," dacht ik, "anders geraken we te moeilijk bij de tabakswinkel". Maar de tabakswinkel bleek gesloten (omwille van die stoet die dus niet doorging).
Dan maar twee pakjes Drum gekocht in de Colruyt... Maar ik heb wel nog maar 3 Denicotea-filters, en vooral die filters wilde ik kopen bij onze tabaksleverancier!
Terwijl ik thuis onze boodschappen opborg, ging Roger nog eens zorgen voor Pamfiel. Het schaap probeert eindelijk weer recht te staan: is zijn gezondheid stilaan aan het verbeteren?
Na ons avondmaal (mosselen bereid door Roger) een vertaling gevonden in mijn elektronische brievenbus en daaraan gewerkt. Waardoor ik weer geen tijd kreeg om jullie mails te beantwoorden, vrienden!
Tussen al die mails, een berichtje van mijn zus. Haar schoonmoeder is deze middag overleden (op meer dan 90 jaar) en haar dochter, Nadia, heeft het land verlaten voor een carrière in München!
We reden naar Sint-Truiden voor onze boodschappen en vernamen dat daar een carnavalstoet was afgelast omwille van de storm (wij wisten niet dat er een carnavalstoet voorzien was).
"Gelukkig gaat die niet door," dacht ik, "anders geraken we te moeilijk bij de tabakswinkel". Maar de tabakswinkel bleek gesloten (omwille van die stoet die dus niet doorging).
Dan maar twee pakjes Drum gekocht in de Colruyt... Maar ik heb wel nog maar 3 Denicotea-filters, en vooral die filters wilde ik kopen bij onze tabaksleverancier!
Terwijl ik thuis onze boodschappen opborg, ging Roger nog eens zorgen voor Pamfiel. Het schaap probeert eindelijk weer recht te staan: is zijn gezondheid stilaan aan het verbeteren?
Na ons avondmaal (mosselen bereid door Roger) een vertaling gevonden in mijn elektronische brievenbus en daaraan gewerkt. Waardoor ik weer geen tijd kreeg om jullie mails te beantwoorden, vrienden!
Tussen al die mails, een berichtje van mijn zus. Haar schoonmoeder is deze middag overleden (op meer dan 90 jaar) en haar dochter, Nadia, heeft het land verlaten voor een carrière in München!
zondag 7 februari 2016
Sint-Truiden en zo
Na onze brunch en enkele telefoontjes en mails (waar ik niets over mag vertellen, alleen dat ze vaak komen van mensen die denken dat ik ze kan helpen met hun problemen... Maar die vergeten dat ik geen psycholoog ben, én ook vergeten - of niet? - dat ik zozeer mee kan voelen met anderen dat ik me vaak zelf slecht voel als ik hun miserie lees of aanhoor) gingen we wandelen in Sint-Truiden.
Waar we de eerste narcissen zagen (midden in de stad dus)!
Het werd een aangename wandeling tot de regen ons verraste. Maar eigenlijk vond ik de stad nogal doods op deze zondag. Ligt dat aan de werken op de Grote Markt (naar mijn bescheiden mening totaal overbodig)?
In het naar huis rijden, na een wandeling van ongeveer een uur, zei ik tegen Roger: 'Je verwacht echt een regenboog met die weer, of niet?'
Vlak daarna zagen we hem:
Roger stelde voor nog iets te gaan drinken in de cafetaria van een sportclub (waar we nog zijn geweest). We ontmoetten daar een vriendelijke jongeman van wie ik de voornaam ben vergeten maar van wie ik de familienaam niet gauw zal vergeten: Zwaenepoel. In de humaniora kende ik één meisje die zo heette, en die had een broer die ik mooi en interessant vond: heel belangrijk op die leeftijd!:-) (tja, smileys plaatsen lukt me nog steeds niet sinds ik het moet doen zonder Live Writer).
Ik vroeg die student (die jongen studeert in Leuven) of hij familie had in het Antwerpse, maar dat bleek niet het geval.
We waren heel laat thuis, zo laat dat ik eerst dacht aan eten afhalen bij de Chinees of de Indiër maar uiteindelijk besliste ik toch maar zelf voor ons avondmaal te zorgen. Het werd, na een soepje, een zelfbedachte gegratineerde schotel met zalm, broccoli en een paar aardappelen: lekker!
Op dit moment waait het weer vreselijk!
Waar we de eerste narcissen zagen (midden in de stad dus)!
 |
| Foto Roger |
 |
| Foto Roger |
Vlak daarna zagen we hem:
 |
| Eigen foto vanuit de auto |
 |
| Foto Roger |
Ik vroeg die student (die jongen studeert in Leuven) of hij familie had in het Antwerpse, maar dat bleek niet het geval.
We waren heel laat thuis, zo laat dat ik eerst dacht aan eten afhalen bij de Chinees of de Indiër maar uiteindelijk besliste ik toch maar zelf voor ons avondmaal te zorgen. Het werd, na een soepje, een zelfbedachte gegratineerde schotel met zalm, broccoli en een paar aardappelen: lekker!
Op dit moment waait het weer vreselijk!
zaterdag 6 februari 2016
Schrijven op commando
Edith Oeyen, de voorzitster van de KVLS, stuurde alle KVLS-leden vandaag een mail: een van haar kennissen, een fotograaf, wil een fotoboek uitgeven met teksten van (liefst) poëten (maar proza mag ook). Of we willen meedoen?
Hoewel zulke boeken vaak heel mooi zijn (ik heb er onlangs nog zo een zien liggen bij onze dochter, met mooie teksten van mijn vroegere studiegenoot, de auteur Jan Simoen zaliger) ga ik niet toehappen: ik heb al zo weinig tijd voor mezelf en als ik toch even een minuutje vrij vind, heb ik helemaal geen zin om te schrijven op commando!
Hoewel zulke boeken vaak heel mooi zijn (ik heb er onlangs nog zo een zien liggen bij onze dochter, met mooie teksten van mijn vroegere studiegenoot, de auteur Jan Simoen zaliger) ga ik niet toehappen: ik heb al zo weinig tijd voor mezelf en als ik toch even een minuutje vrij vind, heb ik helemaal geen zin om te schrijven op commando!
Begrafenis in Kerniel
Ondanks de felle, koude wind zouden we nog eens in Kerniel wandelen. Roger vertelde zoals altijd over zijn kinderjaren aldaar, en over vroegere buren en hun zoontje dat twee jaar ouder was dan hij.
In het buurthuis naast de kerk was een "koffietafel" aan de gang, zoals hier de gewoonte is na een begrafenis. Dus gingen we op het kerkhof zoeken naar het nieuwe graf of de nieuwe urne (meestal herkenbaar aan de vele bloemen). Het was een urne en de pas overleden man... was dat jongetje over wie Roger me pas had verteld!
In het buurthuis naast de kerk was een "koffietafel" aan de gang, zoals hier de gewoonte is na een begrafenis. Dus gingen we op het kerkhof zoeken naar het nieuwe graf of de nieuwe urne (meestal herkenbaar aan de vele bloemen). Het was een urne en de pas overleden man... was dat jongetje over wie Roger me pas had verteld!
 |
| Foto Roger |
vrijdag 5 februari 2016
Jarenlang verkeerde voeding gegeven!
Voor we vandaag een uurtje in Sint-Truiden gingen wandelen, reden we naar Heers om daar nog een mengeling met veel vezels te kopen voor Pamfiel. Van de luzerne eet hij immers niet genoeg. Onderweg zagen we de dierenarts uit zijn auto stappen, Roger hield even halt en kreeg van hem weer te horen dat we moeten zorgen voor voeding met veel vezels.
We vonden iets dat ons geschikt leek. De winkeluitbater legde ons uit dat in de korrels, die we voordien aan de schapen gaven, geen enkele vezel meer zit: die zijn alleen ideaal voor het vetmesten tegen de slacht, wat natuurlijk nooit onze bedoeling was. Waarom heeft niemand ons dat ooit uitgelegd?
Het lijkt er wel op dat wij de schapen jarenlang tijdens de winter voedden met snelle koolhydraten! Ongelooflijk is het dan dat we niet eerder problemen kregen! Voed een kind eens met alleen suikers (gebakjes, snoep, ijsjes, brood, pasta, rijst, aardappelen, melk, enzovoort): het zal ook vrij snel aan gezondheid inboeten!
Ik weet het, ik had al lang geleden moeten nagaan welke ingrediënten in die korrels verwerkt worden. En eigenlijk heb ik dat gedaan, maar ik ging ervan uit dat het alleen om volle granen ging en ik weet ook nog niet zo heel lang dat granen niet ideaal zijn voor dieren!
Pamfiel at een beetje van zijn nieuwe voeding (die Roger had gemengd met zijn vroegere korrels).
En wij wandelden een klein uurtje in Sint-Truiden. Een stad waar ik echt van hou!
We vonden iets dat ons geschikt leek. De winkeluitbater legde ons uit dat in de korrels, die we voordien aan de schapen gaven, geen enkele vezel meer zit: die zijn alleen ideaal voor het vetmesten tegen de slacht, wat natuurlijk nooit onze bedoeling was. Waarom heeft niemand ons dat ooit uitgelegd?
Het lijkt er wel op dat wij de schapen jarenlang tijdens de winter voedden met snelle koolhydraten! Ongelooflijk is het dan dat we niet eerder problemen kregen! Voed een kind eens met alleen suikers (gebakjes, snoep, ijsjes, brood, pasta, rijst, aardappelen, melk, enzovoort): het zal ook vrij snel aan gezondheid inboeten!
Ik weet het, ik had al lang geleden moeten nagaan welke ingrediënten in die korrels verwerkt worden. En eigenlijk heb ik dat gedaan, maar ik ging ervan uit dat het alleen om volle granen ging en ik weet ook nog niet zo heel lang dat granen niet ideaal zijn voor dieren!
Pamfiel at een beetje van zijn nieuwe voeding (die Roger had gemengd met zijn vroegere korrels).
En wij wandelden een klein uurtje in Sint-Truiden. Een stad waar ik echt van hou!
donderdag 4 februari 2016
Snelle kroniek van deze dag
Elena en Matthias kwamen vorige nacht terug van hun reis met vake en moeke. Ik belde ze deze middag op. Een enthousiaste Elena begon me allerlei anekdotes te vertellen. Matthias, die aan het huilen was omdat zijn zus en niet hij de telefoon had opgenomen, antwoordde enkel met ja of nee op mijn vragen. 'Ik vind jou lief, oma', zei Elena me voor ze de telefoon aan haar broertje doorgaf. Schattig!
Roger had veel werk voor Heemkunde Groot Heers: deze avond algemene vergadering en hij moest zorgen voor de rekeningen en een fotopresentatie over de activiteiten van 2015. Het bestuur denkt eraan een nieuw boek uit te geven over de 12 deelgemeenten van Heers. Dat zal weer verbeterwerk met zich meebrengen voor mij en misschien gratis vertalingen, want er zouden interessante Franse teksten zijn opgedoken.
Boudewijn Knevels, aan wie ik tijdens de gedichtenavond had verteld dat Matthias zijn kinderstoeltje (gekregen van Boudewijn) niet wil ruilen voor een gewone stoel, had op de vergadering voor ons een tweede kinderstoeltje bij (voor Eva binnenkort). Heel fel bedankt, Boudewijn!
Het werd wel heel laat, vandaar deze snelle kroniek!
Ik las en hoorde vandaag over de Franse spellingshervorming. Dat wordt wennen!
En nee, met Pamfiel gaat het niet echt beter. Hij eet en drinkt een beetje maar lijkt nog steeds heel slapjes.
Het is koud en regenachtig.
Roger had veel werk voor Heemkunde Groot Heers: deze avond algemene vergadering en hij moest zorgen voor de rekeningen en een fotopresentatie over de activiteiten van 2015. Het bestuur denkt eraan een nieuw boek uit te geven over de 12 deelgemeenten van Heers. Dat zal weer verbeterwerk met zich meebrengen voor mij en misschien gratis vertalingen, want er zouden interessante Franse teksten zijn opgedoken.
Boudewijn Knevels, aan wie ik tijdens de gedichtenavond had verteld dat Matthias zijn kinderstoeltje (gekregen van Boudewijn) niet wil ruilen voor een gewone stoel, had op de vergadering voor ons een tweede kinderstoeltje bij (voor Eva binnenkort). Heel fel bedankt, Boudewijn!
Het werd wel heel laat, vandaar deze snelle kroniek!
Ik las en hoorde vandaag over de Franse spellingshervorming. Dat wordt wennen!
En nee, met Pamfiel gaat het niet echt beter. Hij eet en drinkt een beetje maar lijkt nog steeds heel slapjes.
Het is koud en regenachtig.
woensdag 3 februari 2016
Triestige dag... of toch niet?
Ons schaap Pamfiel doet het nog steeds niet goed: hij wil vooral zijn vroegere korrels eten (die Roger hem nog geeft bovenop zijn luzerne) maar hij dronk wel relatief veel vandaag en dat vond ik positief.
Toen we voor de eerste keer naar buiten gingen vandaag, merkten we dat onze goudenregen volledig was omgewaaid deze nacht. Ik heb nog niet gebeld naar mijn moeder Nany. Durf het haar eigenlijk niet te vertellen, want zij schonk ons de (toen nog heel kleine) boom voor mijn 55 jaar, zeggende: 'Zo vergeten jullie mij nooit, ook als ik uit deze wereld zal verdwenen zijn!'.
Voor de rest was het echt een luie dag: boodschappen, de wasmachine een paar keer laten draaien en heel veel gelezen.
En... deze avond nog naar een aflevering gekeken van "Matroesjka's" en naar "In de gloria".
Voor de rest, de hele dag regen, wind en kou!
Toen we voor de eerste keer naar buiten gingen vandaag, merkten we dat onze goudenregen volledig was omgewaaid deze nacht. Ik heb nog niet gebeld naar mijn moeder Nany. Durf het haar eigenlijk niet te vertellen, want zij schonk ons de (toen nog heel kleine) boom voor mijn 55 jaar, zeggende: 'Zo vergeten jullie mij nooit, ook als ik uit deze wereld zal verdwenen zijn!'.
Voor de rest was het echt een luie dag: boodschappen, de wasmachine een paar keer laten draaien en heel veel gelezen.
En... deze avond nog naar een aflevering gekeken van "Matroesjka's" en naar "In de gloria".
Voor de rest, de hele dag regen, wind en kou!
dinsdag 2 februari 2016
Terug naar Vlierbeek
We hadden met vriend Karel afgesproken in het Begijnhofhotel in Leuven. Na een soep voor ons en een thee voor hem, stelden Roger en ik voor nog eens naar het cafeetje van de abdij van Vlierbeek te gaan, "In den Rozenkrans". 'Eigenaardig', zei Karel, 'ik wilde net hetzelfde voorstellen'.
Het was meer dan 40 jaar geleden dat we er nog waren, Roger en ik. De muren, vroeger behangen met notarisaffiches, waren nu rood geschilderd boven de lambrisering, de vroegere meubels stonden er nog, maar de ronde tafel waaraan we vroeger vaak zaten, Roger, Karel, Miek, Dirk, Jos, Marc, nog anderen en ik, was van het midden van de gelagzaal verbannen naar een hoekje. Aan de muur prijkte een foto van de vroegere uitbaters, Janneke en Bertha, maar van een ziekelijke Bertha, niet de rondborstige Bertha die destijds over ons waakte als over haar eigen kinderen en boterhammen met kaas klaarmaakte om onze Orval te vergezellen.
We bestelden Orval en alles kwam terug; de vroegere avonden, de vrienden, de gesprekken, de liefdesverklaringen, de optredens. Pure nostalgie. De vroegere keuken en privévertrekken van Bertha en Janneke maken nu deel uit van het café dat dus veel groter is geworden. Er was veel volk maar niemand die we kennen, terwijl toen we vroeger van Leuven naar de abdij wandelden, we zeker wisten dat we "In den Rozenkrans" vrienden zouden ontmoeten.
Nu moest ik wel naar buiten (in de druilerige regen) om een sigaret op te steken, terwijl vroeger rond de ronde tafel gezellig pijpen werden gestopt. Het toilet daarentegen stond niet meer buiten.
Na 2 Orvals en een boterham met kaas reden we Karel naar huis, passeerden we even bij Rogers oudste zus waar Roger twee stoelen repareerde en gingen we daarna even bij onze dochter en schoonzoon langs (om de laarsjes te brengen die Elena en Matthias bij ons waren vergeten).
Deze ochtend, voor ons vertrek, bij de post een boek gevonden. Een cadeau van die Franstalige vriend die ik in Vresse heb leren kennen: "Petites scènes capitales" van Sylvie Germain. Er al even in gebladerd en ik denk dat ik het ga lusten!
Het was meer dan 40 jaar geleden dat we er nog waren, Roger en ik. De muren, vroeger behangen met notarisaffiches, waren nu rood geschilderd boven de lambrisering, de vroegere meubels stonden er nog, maar de ronde tafel waaraan we vroeger vaak zaten, Roger, Karel, Miek, Dirk, Jos, Marc, nog anderen en ik, was van het midden van de gelagzaal verbannen naar een hoekje. Aan de muur prijkte een foto van de vroegere uitbaters, Janneke en Bertha, maar van een ziekelijke Bertha, niet de rondborstige Bertha die destijds over ons waakte als over haar eigen kinderen en boterhammen met kaas klaarmaakte om onze Orval te vergezellen.
We bestelden Orval en alles kwam terug; de vroegere avonden, de vrienden, de gesprekken, de liefdesverklaringen, de optredens. Pure nostalgie. De vroegere keuken en privévertrekken van Bertha en Janneke maken nu deel uit van het café dat dus veel groter is geworden. Er was veel volk maar niemand die we kennen, terwijl toen we vroeger van Leuven naar de abdij wandelden, we zeker wisten dat we "In den Rozenkrans" vrienden zouden ontmoeten.
Nu moest ik wel naar buiten (in de druilerige regen) om een sigaret op te steken, terwijl vroeger rond de ronde tafel gezellig pijpen werden gestopt. Het toilet daarentegen stond niet meer buiten.
 |
| Foto Roger |
Deze ochtend, voor ons vertrek, bij de post een boek gevonden. Een cadeau van die Franstalige vriend die ik in Vresse heb leren kennen: "Petites scènes capitales" van Sylvie Germain. Er al even in gebladerd en ik denk dat ik het ga lusten!
maandag 1 februari 2016
Maandag, rustdag
Deze maandag was in alle opzichten voor mij een rustdag. Geen vertalingen, niets gedaan in het huishouden en niet gekookt: ik had restjes genoeg van het voorbije weekend.
Niemand aan telefoon gehad, behalve Nany (over een telefoontje dat ze pleegde met een aangetrouwde oom van mij aan wie ikzelf nog een nieuwjaarswens verschuldigd ben).
Ondanks de regen en de felle wind, en Pamfiel die echt niet genoeg eet van de luzerne, drong ik aan op een korte wandeling. Dat gebeurde in Sint-Truiden, in de buurt van de begraafplaats waar we eerst zochten naar het graf van Rogers onlangs overleden neef ("kozijn"). Ik zei tegen Roger: 'Dat graf vinden we nooit op die immense begraafplaats, tenzij we van dat zoeken onze wandeling maken'. Hij antwoordde: 'We moeten zoeken naar een graf met verse bloemen!'.
En, warempel, dat soort graf vonden we heel snel! En het was dat van Rogers neef!
Niemand aan telefoon gehad, behalve Nany (over een telefoontje dat ze pleegde met een aangetrouwde oom van mij aan wie ikzelf nog een nieuwjaarswens verschuldigd ben).
Ondanks de regen en de felle wind, en Pamfiel die echt niet genoeg eet van de luzerne, drong ik aan op een korte wandeling. Dat gebeurde in Sint-Truiden, in de buurt van de begraafplaats waar we eerst zochten naar het graf van Rogers onlangs overleden neef ("kozijn"). Ik zei tegen Roger: 'Dat graf vinden we nooit op die immense begraafplaats, tenzij we van dat zoeken onze wandeling maken'. Hij antwoordde: 'We moeten zoeken naar een graf met verse bloemen!'.
En, warempel, dat soort graf vonden we heel snel! En het was dat van Rogers neef!
 |
| Foto Roger |