Er valt niet veel te vertellen over deze grijze en koude zondag. Een wandelingetje, een biertje in dat cafeetje in Sint-Truiden waar ik deze keer niet mijn vroegere cursist ontmoette maar wel geamuseerd luisterde naar moppen die tooghangers elkaar vertelden.
Na ons avondmaal (restjes) volgde een wasje en het verder nalezen van Oostland voor de KVLS. Het is een bijzonder nummer naar aanleiding van 80 jaar KVLS (en zeggen dat ik omwille van tijdgebrek er niet kon aan meewerken: mijn naam zal deze keer niet prijken naast die van minder of meer bekende auteurs die hun bijdragen hebben geleverd aan deze speciale uitgave😄). Weinig fouten gevonden maar het valt me steeds vaker op dat Vlamingen lijken een Frans toetsenbord te gebruiken. Ze zetten spontaan een spatie voor een uitroep- of vraagteken, terwijl dat in het Nederlands niet hoeft.
Terwijl ik een menu opstelde voor volgende week (en vaststelde dat we niet heel snel boodschappen hoeven te doen wegens nog genoeg proviand in huis), schreef Roger verder aan zijn tekstjes voor het boek van de werkgroep WOI.
Ineens zegt hij mij: 'Moet je deze krantenknipsels eens lezen!'.
Een van "zijn" soldaten werd immers vermoord door een buur en op Google Drive vinden we het hele verhaal terug in de vorm van krantenknipsels uit die tijd. Grappige stijl vertoonden die knipsels (het leek wel of je een romannetje aan het lezen was) maar daarover wilde ik het niet hebben.
Bij een wedersamenstelling van de moord, zo lees ik in die stukjes, riep de broer van het slachtoffer: "Vaareng!" naar de moordenaar. En de journalist legt uit dat dit betekent "Nietsnut".
Meteen dacht ik dat het woord komt van het Franse "vaurien" - afkomstig van "(celui qui ne) vaut rien", letterlijk vertaald: die niets waard is.
Dat zou pas interessant zijn: een studie over uit het Frans overgenomen woorden in deze contreien en vice-versa.
P.S. Merk op dat ik de smileys eindelijk heb gevonden!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten