Twee jaar is het al geleden dat we haar welkom heetten! Vandaag heb ik haar even aan telefoon gehad. Ze leek te genieten van haar dag en van het vooruitzicht straks pannenkoeken te eten! Proficiat, grote meid!
Na dat telefoontje met Eva (en ook even met Matthias - Elena was te druk aan het spelen - en hun moeder) zouden Roger en ik eindelijk even wandelen. In Terbiest. Helaas, de kou en het constante miezeren dreven ons naar het cafeetje waar we soms iets drinken.
Deze keer was mijn vroegere cursist Konstantin er ook weer. We praatten maar heel even met hem: hij was druk (en vlot) aan het keuvelen met andere mannen aan de bar.
Dat deed me enorm plezier: blijkbaar zijn mijn lessen initiatie Nederlands nuttig geweest!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten