Het is herfst! Vandaag heel veel wind en vrij veel regen. Geen wandeling dus maar een gezellige rustige zondag.
Een paar telefoontjes, en hoewel telefoneren niet mijn favoriete bezigheid is, deed het deugd. Het eerste gesprek was met mijn moeder Nany die, hoewel ze alleen was en haar tv nog niet in orde is, zich helemaal niet verveelde: ze was aan het "prutsen" en leek dat heel gezellig te vinden. Die indruk kreeg ik toch na haar dik halfuur praten.
Het tweede was met Wiemla, de mama van Debby. Die me onder andere vertelde dat zij en haar man Jef vandaag weer naar het Antwerpse zouden rijden om Debby en Hendrik te helpen hun allerlaatste spullen te verhuizen. Wel... ik (als moeder van Hendrik) wist zelfs niet dat er nog wat te verhuizen viel! En toch heb ik Hendrik gisteren nog even aan de lijn gehad!
Als je onze hulp nodig had, je hoefde het maar te vragen hé, zoontje!
Voor de rest onder andere veel lectuur, uiteraard. Voor mij onder andere "Shantaram". Ik ben nu aan bladzijde 576 van de bijna 900 in heel kleine druk (zo klein dat één bladzijde volgens mij zeker overeenkomt met anderhalve à twee bladzijden in een gewoon boek). Het blijft boeiend, heel mooi geschreven, leerrijk en heel interessant. Ik doe er (voor een deel bewust) heel lang over maar ik weet nu al dat dit een van de boeken zal zijn die ik me op m'n doodsbed nog zal herinneren.
Natuurlijk heb ik ook uren aan mijn pc gezeten. Enkele mails beantwoord (onder andere van zusje Bie) en gelezen plus gekeken naar commentaren over Greta Thunberg. Dat meisje intrigeert me en eerlijk gezegd, ikzelf denk dat ze gemanipuleerd wordt. Ik keek onder andere naar dit en las onder andere dat.
Uiteraard moest ik vandaag ook koken (eigenlijk ook wassen, afijn, eigenlijk de wasmachine laten draaien maar dat vond ik te slaafs werk voor een zondag, zelfs voor de wasmachine).
We hadden van een vorige maaltijd champignons in een soort bechamelsaus over. Ik zeg wel een "soort", want ik had die saus klaargemaakt met onder andere een blik cocosmelk dat bijna over tijd was. Deze avond warmde ik, na onze groentesoep, die saus (met de resterende champignons) op in de magnetron terwijl ik een paar sneeën van Rogers vers gebakken speltbrood roosterde. De champignons met saus serveerde ik bovenop onze toast. Eigenlijk zoals onze grootmoeders lang geleden soms deden als ze al eens een voorgerechtje wilden opdienen, behalve dat ik geen koemelk had gebruikt.
Roger herhaalde dat hij die saus heel lekker vond (ik trouwens ook). De volgende keer dat ik die cocosmelk gebruik, moet ik echter weer experimenteren. In het begin vond ik de saus immers veel te zoet en het is pas na het met mate geregeld toevoegen van zout, peper, nootmuskaat en zelfs een half bouillonblokje dat ik eindelijk dacht dat het resultaat eetbaar zou zijn. Dat was het en het zal dus de moeite lonen eens opnieuw te proberen en dan te noteren of minstens te onthouden hoe ik het precies heb bereikt, dat resultaat.
Deze avond nog gekeken naar deze vlogster. Ik ben niet echt een fan van Halloween noch van Disneyland (dacht ik, maar voor dat laatste geldt misschien vooral dat ik het geld er niet voor heb én dat ik bang ben dat het er te druk is) maar deze vlog vond ik echt heel "plezant". Onder andere de maquillage die de vlogster en haar dochtertje kregen in dat pretpark plus natuurlijk de feeërieke decors en het magische!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten