Eerst wilden we gisteren of vandaag naar Nany gaan. Toen namen zus Bie en broertje voor volgend weekend een beslissing die ook Nany en mij aanbelangt en vertelde ik Nany dat we ons bezoek een weekje zouden uitstellen.
En dus verheugde ik me op een vrij weekend met Roger.
Helaas, ik werd verkouden en Roger heeft niet veel aan mij gehad deze "twee dagen zonder verplichtingen": ik deed praktisch niets.
Deze avond kreeg ik een enthousiast telefoontje van Nany. Ze had gisteren een prachtig feest voor een honderdjarige meegemaakt, vandaag bezoek gekregen van broertje en schoonzus en ze zou donderdag bezoek krijgen van (tante) Françoise. Dat laatste wist ik al maar dat heb ik niet gezegd: mijn moeder is altijd zo blij als ze als eerste een nieuwtje kan vertellen. De laatste jaren was ze immers duidelijk heel ontgoocheld telkens als zus of ik (bijvoorbeeld via een mail) al op de hoogte waren van iets waar ze hoopte de primeur van te hebben.
En toen dacht ik dat het toeval de zaken goed regelt: Nany heeft voldoende ontspanning gekregen dit weekend en, vermits wij ons bezoek hadden uitgesteld, zullen zij en de andere rusthuisbewoners mijn zware verkoudheid niet overkrijgen.
Ik vind het wel eigenaardig dat Roger die virus nog niet heeft overgekregen en ik hoop zo dat hij niet op zijn beurt ziek zal zijn volgend weekend!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten