Boodschappen vandaag. Met handschoenen en jouw mondkapjes, dochterlief. De winkels doen hun best: ontsmetten van de karretjes, plastic scherm tussen de winkelier en de klanten bij de slager, afstand tussen beiden in elke winkel... maar de klanten eerbiedigen die afstand helemaal niet. Ze steken je rakelings voorbij in de supermarkt, komen vlak bij jou staan om nog snel een eenzame verpakking uit de diepvriesrekken te halen, enzoverder.
Zeggen dat ik vlak voor we begonnen aan die boodschappen las in een nieuwsbrief dat Zeger gelijk heeft: het virus overbrugt gemakkelijk 8 meter!
Wij kunnen nu een paar weken voort... maar ik vraag me af of we voor de volgende boodschappen niet beter overstappen naar een formule zoals "Collect and Go"? Hoewel... ik zie dat die overstelpt worden (was te verwachten natuurlijk).
Onderweg naar de winkels merkten we dat niet alleen de kerselaars beginnen te bloesemen maar ook de perelaars. Is dat niet heel vroeg?
Thuis weer heel die poespas: handen wassen, sommige spullen opbergen en andere nog even laten staan, weer handen wassen en ontsmetten, ...
Mijn handen zijn al zo droog als maar zijn kan van al dat wassen, ondanks amandelmelk en aloë vera!
Onder andere gekeken naar dit deze middag.
De Franse dokter Charbonier die (voorzichtig en beleefd) afgeeft op de overheid omdat het middel dat professor Raoult uit Marseille gebruikt officieel niet mag gebruikt worden (verboden sinds eind januari 2020, eigenaardig genoeg), omdat ze het nu in Frankrijk gaan testen op patiënten die al in ademnood verkeren, terwijl het enkel in een vroeg stadium van de ziekte helpt.
Ik heb het uiteraard over chloroquine. Het is een gevaarlijk medicijn, inderdaad (en probeer het dus nooit op eigen houtje te verkrijgen of in te nemen).
Een dokter zou echter moeten weten welke dosis hij mag voorschrijven toch? Wij (mijn ouders, zus en ik) hebben het drie jaar lang geslikt tegen malaria tijdens onze tweede termijn in Congo.
Waarom verzet men zich dan nu (in Frankrijk, ik vind nergens hoe het hier zit) tegen dat protocol van dokter Raoult (hij voegt er nog een bepaald antibiotica aan toe, waarschijnlijk tegen de mogelijke bacteriële longproblemen in een verder stadium)?
Na ons avondeten (de knolseldersoep was nog lekkerder dan de vorige keren, waarschijnlijk omdat ik er nu kurkuma en olijfolie aan toevoegde) en de afwas (nog steeds met de hand, amai mijn handen!), bij wijze van ontspanning onder andere naar dit gekeken. Een privé bezoek aan de tentoonstelling over Leonardo da Vinci in het Louvre. Ik heb daar echt van genoten! Wat een geluk hebben we dat we in dit tijdperk "opgesloten" zitten! Stel je voor dat we 200 jaar eerder waren!
Wel weer vergeten (eigenlijk geen tijd gevonden, want ik heb uiteraard andere zaken gedaan in het huishouden en nog bladzijden uit mijn vroegere dagboeken overgetypt) om naar Nany te bellen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten