Vier uur aan telefoon gehangen, een uur lang mails beantwoord, een half uur gechat en af en toe met Roger gesproken.
Op zich allemaal leuke contacten (Nany, Hendrik, een Antwerpse vriendin, Wiemla, de moeder van Debby, ...) maar... hoe doen mensen, die veel meer telefoontjes krijgen of plegen dan ik, het om hun werk gedaan te krijgen en nog een beetje tijd te vinden om te lezen, schrijven, studeren, schilderen, enzoverder?
Hendrik kwam wel met een speciaal voorstel.
Normaal gezien zouden we volgende zondag Pasen vieren met onze kinderen, kleinkinderen en Nany. Omdat dochterlief, schoonzoon en de kindjes dit jaar op reis zouden zijn, wilden Hendrik en Debby het feest bij hen organiseren en de ouders van Debby er bij vragen.
De reis van dochterlief en schoonzoon werd echter uitgesteld wegens de coronacrisis en dus was hun gezinnetje ook welkom op het geplande feest. Maar nu kan die bijeenkomst natuurlijk ook niet doorgaan.
Echt jammer vond ik dat! Ik heb al uitgelegd dat ik de kinderen niet om de haverklap wil opeisen, maar ik kijk telkens wel uit naar de enkele feesten die we samen organiseren. En Nany keek daar ook naar uit.
Wel, Hendrik heeft me op een tool gewezen die ik op mijn smartphone laadde zodat we volgende zondag virtueel toch even samen kunnen aperitieven! Als Zeger en dochterlief akkoord gaan, uiteraard.
Geen wandeling vandaag, daar bleef echt geen tijd voor over. Roger heeft nog wel wat gewerkt in de tuin, waar de merels nu volop aan het zingen zijn!
En... deze avond laat hoorde ik het luide gekwaak van kikkers in het kasteelpark achter onze wei. Het is lente!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten