De winkels zijn weer open en vandaag moest Zeger dus opnieuw gaan werken. Veel volk in de Fnac in Leuven, vertelde hij me. Ik las en zag dat er ook files waren aan de Ikea- en de Actionwinkels.
Blijkbaar hebben veel mensen dat nodig, winkelen.
Ik heb dat zelden als een ontspanning ervaren maar ik stel me wel een vraag. Toen ik vroeger winkelende vrouwen observeerde, viel het me telkens op dat ze altijd minstens met z'n tweeën waren, soms zelfs in groep. Nu mag men enkel in z'n eentje shoppen. Zullen al die mensen dat even prettig vinden?
Uiteraard gingen wij niet winkelen. We bleven braafjes thuis, want er stond een heel onaangename koude wind.
Ik heb vandaag niet naar Nany gebeld. Ik had haar niets te vertellen (en het was te koud om handenvrij op het binnenplein te gaan bellen en ik had geen zin om een halfuur in een hoekje van de keuken te gaan zitten met mijn gsm)... maar ik vergeet telkens dat zij altijd wat te vertellen heeft.
Zo vernam ik van zusje deze avond laat (in een mail) dat Nany voor minstens een week haar kamer niet mag verlaten. Ze zou te fel hoesten. Ze werd zelfs opnieuw getest op het virus maar het resultaat van die test krijgt ze pas over enkele dagen. Hopelijk heeft ze het niet zitten! Maar ja, Nany is van nature nogal roekeloos: onlangs bezocht ze nog haar buur die in quarantaine zat en absoluut geen bezoek op zijn kamer mocht krijgen.
Ik hoor Nany nog zeggen, gisteren aan telefoon: 'De winkels gaan weer open maar ik kan er niet naartoe. Dat vind ik wel jammer!' En nu zit ze dus zelfs vast op haar kamer: dat is niets voor haar!
O ja, ik heb die app geprobeerd maar ik slaag er niet in hem te gebruiken!
En toch nog even dit: Roger is erin geslaagd de waakvlam van de centrale verwarming weer aan te krijgen. Dat zal ons leven heel fel vergemakkelijken. Oké, dat betekent waarschijnlijk afscheid nemen van die lekkere houtgeuren... maar ook het einde van die opstapeling van stof overal!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten