Mijn vriendin Marie-Louise stuurde me een filmpje door: haar kleinzoon die zijn Sinterklaascadeautjes ontdekt. Zo schattig! Voor ons is dat al lang voorbije tijd (maar waarschijnlijk wel toekomstmuziek): op zulke kleine dingen verheug ik me al!
De afgelaste poëzieavond van de KVLS zou ook in het teken van Sinterklaas hebben gestaan. En ons nieuw lid Franky had van mij tegen dan twee boeken besteld waarvan ik nog een aantal exemplaren heb (tegen betaling, dus niet echt een Sinterklaascadeau). Die overhandig ik hem wel bij een volgende gelegenheid, maar geef ik hem dan nog de heel bittere chocolade die ik er als ‘Sinterklaasmonster’ zou bijdoen? (Hij zou zogezegd geen chocolade lusten, en dat is typisch voor mensen die alleen gangbare, heel zoete chocolade kennen).
Dat soort chocolade heeft inderdaad niets meer te maken, qua smaak en geur, met een reep of carrétje heel donkere, heel bittere zaligheid!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten