Gisteren hield de KVLS haar statutaire vergadering
We hadden een prachtig lokaal in leen gekregen van het Mijnmuseum in Beringen. En daarbij, voor een heel schappelijke prijs, koffie naar believen en voor elk twee (te) grote stukken taart. Het werd een nogal bewogen vergadering omdat één lid enkele opmerkingen had (die in feite niet ter zake waren: we kunnen als bestuur bijvoorbeeld echt niet naar de begrafenis van elk familielid van alle leden gaan, hoezeer we ook met hen meeleven).
Wel waren we weer met nogal weinig mensen: 23 op de vergadering, 15 voor het etentje in het 'Bakhuisje' achteraf. Mijn vriendin Marie-Louise was wel speciaal van Kalmthout afgekomen, maar ze zou niet blijven eten.
Na de vergadering gingen we eerst de moskee van Beringen bezoeken. Onderweg vertelde onze gids ons over het verleden en het heden van deze mijnstad, maar ik vond persoonlijk dat hij te veel nadruk legde op de Turkse winkeltjes. Omdat wij in Antwerpen in een buurt woonden met veel Turken hebben Roger en ik niets bijgeleerd daarvan, maar misschien was dat niet zo voor de andere leden?
In de Moskee bleek een gebed aan de gang en we bleven ik weet niet hoe lang wachten tot dat zou beëindigd zijn. Op een zeker ogenblik was Roger het beu, en hoewel onze voorzitter Edith ons zei dat onze gids ons na het gebed wat uitleg zou geven, wilde hij naar buiten. Ik heb hem gevolgd en met mij Marie-Louise en Willy. Ingrid en Richard waren zelfs niet mee naar binnen geweest en stonden buiten te verkleumen (het was ijzig koud en er stond een Noordoosten wind).
Met ons zessen zijn we dan maar naar de Mijnkathedraal gewandeld, waar we wisten dat de anderen weldra ook zouden aankomen. Maar de kerk bleek niet open en blijkbaar duurde de uitleg (of het gebed?) in de moskee heel lang..
Dus zijn we maar iets gaan drinken in de Casino (in de chique wijk waar vroeger de beheerders van de mijn waren gehuisvest).
Wij zessen hebben dus het 'culturele' luik van de vergadering gemist!
Rond 18:30 uur, nadat we afscheid hadden genomen van Marie-Louise, zijn we naar het 'bakhuisje' gereden, waar de anderen al op ons wachtten.
Het diner dat we er voorgeschoteld kregen was succulent (en toch niet echt duur).
En deze keer stond ik niet telkens eenzaam buiten te roken. Ons nieuw lid Franky is ook een roker, en Theo kwam op een zeker ogenblik ook naar buiten met zijn sigaar. Zowel binnen als buiten hadden we zeer interessante conversaties: over de Bijbel, over religie, filosofie, drugs enzovoort
Geen opmerkingen:
Een reactie posten