Tamtam

Het was niet gemakkelijk de adressen van alle vrienden van Anny te bemachtigen. Blijkbaar stonden er veel niet in haar adressenboekje. En dat herken ik: er zijn veel mensen naar wie ik blindelings zou lopen, maar van wie ik het precieze adres niet heb. De laatste tijd probeer ik daar iets aan te doen, en schrijf ik er zoveel mogelijk op. In een bestand op mijn PC. Want ik heb een geschrift dat door weinig mensen kan gelezen worden, en dat bleek ook Anny haar probleem te zijn (zij had geen PC): haar kinderen konden sommige woorden gewoon niet ontcijferen.

Maar het Internet heeft als een tamtam gefungeerd, en ik vermoed dat nu iedereen op de hoogte is van haar heengaan. Gisteren ben ik daar nog vrij druk mee bezig geweest (met tamtam spelen dus), maar ondertussen had het buikgriepje dat in de buurt van Elena rondwaart Roger bereikt. Die was gisteren dus buiten strijd. En  deze nacht was het mijn beurt om braakneigingen te krijgen.

Vandaag was Roger weer helemaal in orde, en ik eigenlijk ook, hoewel heel moe (bijna niet geslapen vorige nacht): ik vermoed dat we niet kunnen spreken van een echte “buikgriep”, maar eerder van een darminfectie.

Ondertussen heb ik ook enkele foto’s van Zeger gedownload en bij de post van vorige zaterdag geplaatst.