Oud worden

Dit weekend hadden we onze oude vrienden van in de buurt van La Roche op bezoek, plus hun oudste dochter en hun schoonzoon.

Weer werd het een aangenaam weekend: veel praten over ons lectuur, vertaalervaringen uitwisselen met schoonzoon, met dochter van vriend spreken over het ouder worden van onze ouders... en onszelf (ze is precies 11 jaar jonger dan ik, dus ook niet echt meer piepjong) en de lichamelijke wijzigingen die daarmee gepaard gaan.

We zaten vaak in de tuin, in de schaduw van de moerbeiboom of van de kweepeerboom, onder andere te luisteren naar de merels. Maar, zodra ik vertelde dat Roger en ik daar nog zelden zitten uit vrees voor teken, zocht schoonzoon snel een andere plek op.

Onze oude vriend haalde herinneringen op aan mijn vader, aan de oorlog, aan hun verblijf in Congo.
We aten lekkere zaken die ik tussendoor klaarmaakte en/of presenteerde (olijven, ansjovis, guacamole, gazpacho, vis, slaatjes en andere rauwkost, gegratineerde spitskool, fruit...), dronken er lekkere wijnen bij (deels door hen meegebracht) en lachten heel vaak.
Ze spraken ook over hun (verre) reisplannen en we vertelden over vorige reizen.

Wandelen was er niet meer bij:  onze vriend wordt volgende maand 91 en dat begin je te merken.

Buiten dat koken moest ik tussendoor ook geregeld opruimen en de keuken nat opnemen, want aan de zolen van onze sandalen plakten vaak moerbeien die de keukenvloer bevuilden. De badkamer moest ik ook op discrete wijze geregeld een beetje "fatsoeneren" (met zijn zessen voor één enkel toilet en badkamer is een beetje veel). Roger laadde en ledigde ondertussen geregeld de vaatwasser.

Deze avond, na hun vertrek, heb ik weer de tafel afgeruimd, de keuken opgeruimd, geveegd en nog eens nat opgenomen, nog drie wasmachines laten draaien (en uiteraard die was te drogen gehangen). En daarna voelde ik goed dat ik ook geen 50 jaar meer ben!

Dan gebeld naar mijn moeder Nany die meteen klaagde dat ze zich sinds gisteren niet zo goed voelt: een veel te lage bloeddruk.

Oud worden!