Een dagje met Elena, Matthias en Eva

Elena is deze ochtend pas om 8 uur wakker geworden. Ze werd zelfs niet gewekt door het gebabbel van Eva en Matthias tussen 03:30 uur en 5 uur! Wij wel (via de babyfoon). Drie keer ben ik opgestaan, heb ik de kindjes gemaand stil te zijn, heb ik hun dekens weer een beetje fatsoenlijk gelegd (allemaal niet zo prettig met een gekneusde rib) en pas na de derde keer bleven ze stil. Om dus uiteindelijk weer gewekt te worden door Elena om 8 uur.

Voor het ontbijt had ik gebakken eieren en af te bakken broodjes voorzien. De broodjes lustten noch Eva noch Matthias. Ze wilden zelfs niet proeven omdat er zaadjes op zaten. Dan maar een ei zonder brood voor hen (ons speltbrood lusten ze ook niet). Daarna een sojapudding om het gemis te compenseren.

En dan werd er volop gespeeld.

Iets na 12 uur reden we naar Ikea waar we het middagmaal zouden gebruiken. Wat een volk daar! Ik had er niet aan gedacht dat het nu "solden"-periode is! Maar kom, het was beloofd.

Na heel lang aanschuiven hadden we uiteindelijk onze gerechten bemachtigd. We zochten een tafel, vonden er gelukkig vrij snel een en dan vraagt Eva een "kleine stoel". Ik zie geen kleine stoel en zeg haar dat het onmogelijk is en ze begint te wenen, wil absoluut op mijn schoot zitten en dat ik haar help te eten.
Ze hebben alle drie heel goed gegeten (vleesballetjes, groenten en frieten) en mochten als toetje hun ijsje gaan halen (ze vinden het heel prettig om dat zelf te doen).
En dan komt er vlak bij ons een koppel zitten met een baby die de ouders in een kinderstoel installeren. Mijn euro valt en ik vraag aan Eva of ze zulke stoel bedoelde daarnet. Ze schiet in de lach terwijl ze dat beaamt en zegt: 'Had je me niet begrepen, oma?'
Ze vond het zo "grappig" dat ze ettelijke minuten heeft gelachen en ons allemaal aanstak. Dus haalden we voor haar ook zo'n kinderstoel waarop ze met veel plezier haar ijsje verder at.

Eigen foto's

De kindjes speelden nog een poosje in de speelhoek van het restaurant en daarna reden we naar huis. Onderweg kochten we wit brood.

Thuis werd er weer volop gespeeld en op een bepaald moment vroeg Elena of we Rummikub zouden spelen. We hebben dat spel in huis, maar dan een spel lang geleden gecreëerd door dochterlief en gisteren had ik die creatie getoond aan de kindjes. 'Mama was blijkbaar heel creatief,' zei Elena, waarop ik: 'Dat is ze nog steeds!' (en ik toonde haar ook de computerspellen gemaakt door Hendrik en Zeger, waarop ze verwonderd stond over haar zo creatieve "familie"; maar voor die Idee-Softwarespellen is ze nog iets te jong, stelden we vast). Ik beloofde dat we Rummikub zouden spelen na het avondeten.

Eigen foto

Er werd naar filmpjes gekeken (op het televisiescherm dat we kregen van Debby) terwijl ik voor het avondeten zorgde. 
Ik had broccolisoep met balletjes voorzien en daarna (wit) brood met toespijs. Eva lustte de soep niet, vond het brood niet lekker. Vervelend... Nadat ze een half kommetje soep had gegeten, kreeg ze nog eens een sojapudding (fruit heeft ze de hele dag geweigerd, net zoals Elena trouwens; Matthias at, net zoals gisteren, een appel). Elena lustte liever de broodjes met zaadjes van deze ochtend. Gelukkig had ik er nog een paar

Na het avondeten keken de kinderen verder naar filmpjes terwijl ik opruimde en daarna een beetje las in de relax (over lezen: Elena heeft vandaag verschillende keren gezegd dat ze ons huis maar op één manier kan typeren: "overal boeken". Waar haalt ze dat toch?).

Eva kwam zeggen dat ze moe was. Roger en ik brachten haar naar bed (mijn rug en rib hebben tegenwoordig de hulp van Roger nodig, want Eva wordt nogal graag opgetild).

Daarna speelden Elena en ik Rummikub terwijl Matthias een constructie van Legoblokjes maakte en Roger de kranten las online. Wat speelt Elena dat goed, zeg!

Ineens merkte ik dat het al later was dan 21:30 uur. Ik zei het tegen Elena en Matthias die zelf ook schrokken (ik begrijp niet hoe Matthias de hele dag wakker is gebleven na zijn korte nacht. Ha maar ja, hij is wel even in slaap gevallen tijdens onze rit van Ikea naar huis terwijl Eva zelfs tijdens de heen- en terugrit in slaap viel).

Na een snel toilet kwam de vraag of ik in de slaapkamer nog een verhaaltje zou voorlezen. Nee, want dat zou Eva wakker maken. En toen stelde Elena voor zelf voor te lezen in de salon. Goed idee. Ik haalde uit "hun" slaapkamer (waar Eva nog steeds met een glimlach sliep) een boekje over Tiny en Elena las het volledig en heel vlot voor terwijl Matthias gefascineerd luisterde.

Roger en ik begeleidden Elena en Matthias naar de badkamer en de slaapkamer waar Eva nog steeds  heel vast sliep (hopelijk langer dan tot 03:30 uur!).

Ikzelf heb daarna nog wat zitten lezen in de relax... maar eigenlijk heb ik langer dan een uur geslapen!

O ja, ik vond deze avond enkele te beantwoorden mails. Sorry, vrienden, behalve één mail van mijn zus, heb ik niemand beantwoord. Dat doe ik later!