Vies, die spullen uit de kringwinkel?

Het was Matthias die aandrong om vandaag naar de Kringwinkel te gaan (en dat hoef je Roger geen twee keer te vragen!). Eva herinnerde zich die winkel blijkbaar niet zo goed. Ze was in slaap gevallen tegen dat we er waren en bleef even in de auto liggen (met open deuren en in het gezelschap van Roger uiteraard) terwijl Elena, Matthias en ik de winkel binnengingen.
Toen Roger en Eva eindelijk in de winkel verschenen, had Matthias zijn keuze al gemaakt en had ik zelf een kleinigheid gekozen voor Eva... waar ze heel blij mee leek.

Terwijl Matthias bezig was alles te bekijken en ikzelf iets zocht voor Eva, zei Elena tegen mij: 'Ik ga niets meer kiezen in deze winkel! Alleen het idee dat die zaken vroeger door andere mensen zijn gebruikt... zo vies!'
Ik dacht bij mezelf: "zoiets komt niet van haar. Iemand heeft haar dat ingefluisterd!"
Het is immers een gangbaar argument tegen tweedehandsspullen en er zijn zelfs mensen die daarom geen boeken uitlenen in bibliotheken (want boeken kun je moeilijk wassen en/of ontsmetten).
Dus vroeg ik haar wie haar dat had gezegd. 'Nee, niemand heeft me dat gezegd', antwoordde ze.

Ik legde haar uit dat bijna alles ("bijna" omdat ik inderdaad niet weet hoe je boeken kunt ontsmetten) wat in die winkel te koop is, grondig schoongemaakt en/of gewassen werd, dat het toch fijn is dat mensen spullen die ze niet meer gebruiken aan die winkel kunnen geven zodat andere mensen die daar goedkoper dan in andere winkels kunnen kopen.
Dat begreep ze en ze begon zich af te vragen waarom mensen al de zaken, die ze er zag, zouden weggedaan hebben. 'Omdat ze dat schilderij hebben geërfd van hun overleden ouders en er zelf niet van houden misschien?' fantaseerde ik mee, of 'omdat ze die vaas van een vriend hebben gekregen en die niet mooi vonden?' of  'omdat ze dat babybadje niet meer gebruiken nu hun baby een groot meisje is geworden?'.
Ondanks al die "argumenten" bleef ze het een vieze bedoening vinden, zeker nadat ik negatief had geantwoord op haar vraag of je geld kreeg als je een afgedankt spul naar die winkel bracht.

Ik weet dat zulk gevoel/idee bij veel mensen leeft (ik heb er destijds in mijn lessen Franse conversatie zelfs enkele lesuren aan besteed) maar ik kan moeilijk geloven dat die ideeën van Elena zelf komen. Hoewel, ze is natuurlijk al 8 jaar en half. En vooroordelen bestaan...
En... zijn die altijd ingefluisterd?

Ik denk van niet, want... vond ikzelf bijvoorbeeld al sinds mijn kinderjaren openbare zwembaden niet een beetje vies ondanks de gebruikte chloor? Ik denk niet dat iemand me dat vooroordeel ooit heeft aangepraat... en toch (of misschien net omdat het echt van mezelf komt?) is dat gevoel nog steeds aanwezig.
Dat argument heb ik wel niet gebruikt in mijn gesprek met Elena, want zij zwemt heel graag!