We hebben vandaag eindelijk nog eens de salon en de keuken fatsoenlijk schoongemaakt - jawel, twee kamers op één dag, dankzij veel hulp van Roger. Toch nam dat nog enkele uren in beslag waardoor ik niet veel tijd kon besteden aan die bruidsparen uit de 19de eeuw.
Ons avondmaal was snel klaar: een rest groentesoep en gestoofde varkenswangen van gisteren. Na de afwas enzovoort wilde ik nog enkele dagboekbladzijden overtikken... maar eerst dwaalde ik wat rond op YouTube. En ik begin echt te geloven dat mijn pc (of mijn gsm?) mijn gedachten kan opvangen.
Heel deze dag spookte immers dit lied van Otis Redding door mijn hoofd. Ik had het de laatste keer gehoord op het verjaardagsfeest van de kindjes en het had me toen levendig herinnerd aan mijn eerste jaar universiteit (1967-1968).
En, geloof me of niet: het eerste wat ik op YouTube kreeg voorgesteld was dit !
