Over onder andere geboorte en dood

De keuken heeft gisteren een beurt gekregen, de bibliotheek nog steeds niet. En die zal nog even moeten wachten, want morgen ben ik van plan eindelijk nog eens te strijken. 

Vandaag heb ik niet veel gedaan buiten enkele berichtjes uitwisselen met Eva en buurjongen L., lezen en koken. Het is tenslotte zondag en dan doe ik geen "slavenwerk"!

Ook geluisterd naar deze uitleg van Céleste Grant en zijn Charlotte over hun laatste trektocht op de GR 20 (Charlotte was toen 4,5 maanden zwanger!) en naar dit gesprek met Meester Di Vizio over de gevaren van de euthanasiewet in Frankrijk. Hij haalt dezelfde details aan waar ik zelf al een poosje over struikel! 

Beide video's zijn in het Frans, maar de automatische vertaling (instellingen onderaan de video) valt best mee!

Blckbx Today

Toch geen lectuur deze avond: ik zag dat er deze avond een nieuwe aflevering van Blckbx Today (trouwens met onder andere Ido Dekstra, journalist bij "De Andere Krant") online is en dat lijkt me interessant! En nog meer relax dan lectuur! 😊

Ik ga daar dus naar kijken!

Organisatie in de war

Normaal gezien kan ik mijn werk vrij goed organiseren maar vandaag heb ik het helemaal verknoeid! Toen we met Hendrik zo vaak in onze bibliotheek zaten, viel de rommel me daar op. Vandaag moest ik eigenlijk de keuken schoonmaken, maar ik besloot eerst die bibliotheek op te ruimen, terwijl de wasmachine draaide. 

Ik heb in de bibliotheek het speelgoed van de kindjes gesorteerd: een hoopje "speelgoed voor de kringwinkel", een hoopje "speelgoed voor het containerpark", een hoopje "kindjes vragen of dat al weg mag" en een hoopje "nog even bijhouden". Daarmee was ik al een hele poos zoet, maar dan kwam de grootste rommel: spullen van Roger. Het lijkt wel of die geen lege oppervlakte kan ontwaren zonder zin te krijgen ze op te vullen met zijn spullen. Al die spullen heb ik verzameld. Nu liggen ze weliswaar allemaal samen op de eettafel in plaats van verdeeld over de hele kamer, maar ze zijn nog steeds niet echt opgeruimd! En de hoopjes "speelgoed voor de kringwinkel / voor het containerpark" moeten ook nog weggebracht worden. 😒

Ondertussen was de was klaar en heb ik die te drogen gehangen... waarna mijn rug en gewrichten zo pijn deden dat ik de moed niet meer had om aan de keuken te beginnen. Die taak verschuift dus naar morgen, waardoor de rest van mijn planning helemaal in het gedrang komt. Want wanneer ga ik dan wel die bibliotheek een beetje schoonmaken? Ik zei het nog tegen Roger deze avond: zelfs al nemen we een huishoudhulp, dat opruimen blijft onze (lees " vooral mijn") taak! 

Ik heb deze avond nog wel voor soep en "alu gobi" (op mijn manier: met veel minder aardappelen en met gehaktballetjes) gezorgd, én na onze maaltijd voor de afwas, maar nu ben ik echt op!  Ik denk dat ik niet veel anders meer ga doen dan lezen. Ik heb trouwens voldoende nieuwe lectuur, want daarstraks bracht Liliane ons enkele exemplaren van "De andere krant"! 

Arkangel

Deze avond kreeg ik eindelijk tijd voor nog een aflevering van Black Mirror: "Arkangel".

Het was boeiend, goed geacteerd maar eigenlijk was ik achteraf toch teleurgesteld! Het verhaal kon evengoed verteld worden zonder een beroep te doen op dat implantaat waaraan zogezegd alle ellende te wijten is. 

Elke moeder wil immers haar kinderen beschermen, elke moeder heeft het moeilijk met het op tijd loslaten van haar kinderen en elke overbeschermende of  opdringerige moeder kan tragedies veroorzaken zoals in die aflevering. Daar is geen futuristisch trucje voor nodig!

Conclusie: voor mij was dit tot hiertoe de minst sterke aflevering van Black Mirror!

Het moet me van het hart!

Het was een vrij drukke dag, met onder andere boodschappen, berichtjes beantwoorden, huishoudelijke klusjes en enkele telefoongesprekken, waarvan er één op mijn maag bleef liggen.

Ik was eerst zinnens er enkel in mijn echte dagboek over te schrijven… maar het moet me echt van het hart, dus post ik het ook even hier, zonder namen te noemen.

Ik belde vandaag naar een koppel heel oude vrienden. Heel oud in beide betekenissen van het woord: we kennen ze al heel lang en ze zijn nog ouder dan Roger en ik.  

Tot mijn grote schrik bleken ze allebei in het ziekenhuis te liggen!

Toen ik  vroeg waarom, antwoordde hij: ‘Goede vraag, want dat vragen wij ons ook af! We kregen vorige week plots een uitnodiging van het ziekenhuis, en moesten er meteen naartoe. Hier werden we van naaldje tot draadje onderzocht. Nu zeggen ze ons dat we morgen naar een revalidatiecentrum gaan om van daaruit binnenkort naar een rusthuis te verhuizen’.

Ik begreep meteen dat hun kinderen dit allemaal hadden geregeld:  onderzoeken die moeten bevestigen dat hun ouders rijp zijn voor een rusthuis, en, in afwachting van een vrije tweepersoonskamer in het rusthuis, een verblijf in een revalidatiecentrum.

Misschien zijn onze vrienden inderdaad echt aan een rusthuis toe, maar waarom gebeuren al die voorbereidingen zonder er op voorhand met hen over te spreken?

Het is niet de eerste keer dat ik zoiets hoor bij kennissen of familie, en telkens stoot het me tegen de borst! Vooral omdat de betrokken oudjes nog helemaal niet seniel zijn et dat het enige probleem dat zich kan stellen een weigering is om zomaar te “gehoorzamen”. Dus stelt men hen liever voor een voldongen feit.

En ik blijf me afvragen of zoiets wel moreel aanvaardbaar is!

Kleine familiebijeenkomst

Bezoek aan schoonzus L. vandaag. De cafetaria van het rusthuis was weer niet open en Roger en ik vroegen ons af wat we samen met L. zouden doen (we hadden niet veel zin om op haar kamer te blijven zitten). Maar toen we haar kamer binnengingen, zagen we daar tot onze verrassing Rogers broer P. zitten.

We bleven dus alle vier op de kamer, en Roger, L. en P. wisselden jeugdherinneringen uit. P. was amper 5 jaar toen het gezin van Limburg naar het Leuvense verhuisde en het verwonderde me hoeveel herinneringen hij nog had aan zijn kleuterjaren in Limburg. Het werd dus wel een gezellige middag!

Maar weer vond ik het jammer dat die herinneringen niet op papier werden gezet! Nu dreigen ze samen met P., L. en Roger te verdwijnen!

Je zult me zeggen: 'Schrijf zelf op wat je allemaal hebt vernomen'. Ik heb het echter al zo druk met het overtypen van mijn eigen dagboeken!

Een zwerfhond in de tuin?

Ik heb al twee dagen mijn tijd vooral besteed aan het huishouden (opruimen, schoonmaken, wassen enzovoort - het gaat immers allemaal nog trager dan vroeger) en uiteraard aan mails en berichten beantwoorden. 

Roger is vooral bezig in de tuin of met die stoep (waarbij Hendrik hem ook geholpen heeft vorig weekend). Dat is echter onbegonnen werk (herhaal ik terwijl ik tegen Roger zeg dat hij dan toch maar azijn of zout moet gebruiken, maar hij blijkt nog "gehoorzamer" dan ik). Langs de andere kant, al is het "onbegonnen" werk (omdat het steeds herhaald moet worden), het geeft Roger wel wat beweging en dat is eigenlijk wel goed - en misschien moet ik dat huishouden, waar ik zo'n hekel aan heb, ook op die manier bekijken! 

Roger, Hendrik en een paar buren hadden het al een poosje over een hond die in onze tuinen rondhangt. Ik had hem een paar keer horen blaffen maar nog nooit gezien. Tot vandaag. Ineens stond hij naar mij te kijken toen ik aan het keukenraam stond. Hij bleef me maar aanstaren met zo'n opvallend vriendelijke blik dat ik heel veel zin kreeg hem in huis te halen hoewel ik eigenlijk meer een kattenmens ben. Maar hij heeft een halsband aan, en is dus geen zwerfhond. Daarbij, ik heb helemaal geen zin in al die tegenwoordig verplichte formaliteiten bij de aanschaf van een dier!