Roger had in een boekje iets gelezen over dat wachtbekken in het gehucht “Straten” (volgens het boekje) van Bevingen (zelf een gehucht van Sint-Truiden). We hadden nog nooit gehoord van die plek en dus zochten we even op Google Maps. Niet te vinden! Tot Roger bedacht dat hij misschien naar “Straeten” moest zoeken. En dat gaf inderdaad wel resultaat. Drukfoutje in dat boekje dus!
We reden dus naar Straeten. Overal onder weg begin je Kerstversieringen te zien. Soms geniet ik ervan, dikwijls vind ik ze echt overdadig, en vaak ook belachelijk!
Foto Roger
En in Straeten kwamen we vrijwel onmiddellijk terecht bij het wachtbekken van de Cicindriabeek.
Het was koud, maar minder dan gisteren, en daarbij: ik had me goed ingeduffeld. Ik heb dus genoten van de wandeling. Kale winterlandschappen, watervogels, af en toe een roofvogel die door de lucht zweefde, maar toch wel veel lawaai nog van het verkeer: de enige smet op onze tocht volgens mij. De vele opstijgende vliegtuigen (vanaf het vliegveld van het vlakbije Brustem?) hinderden me eigenaardig genoeg minder. Vliegtuigen (en boten) zetten me nog altijd aan het dromen, misschien daarom?
Foto’s Roger
Wat ik wel triestig vond, was de pony die we ontmoetten in dat wachtbekken. Hij stond er zo eenzaam naar ons te kijken (we waren de enige wandelaars) en hij zag er erg verwaarloosd uit. Zijn hoeven moesten duidelijk verzorgd worden.
Foto’s Roger
Na bijna een uurtje wandelen kwamen we weer in de (schaars) bewoonde wereld terecht. En zagen we een huis dat (te) duidelijk verbouwd was, maar dat volgens ons eigenlijk uit 1766 dateert.
Foto’s Roger
Geen opmerkingen:
Een reactie posten