Niet echt warm, maar toch zacht weer vandaag. We reden nog eens naar Brustem, op zoek naar die burchttoren van de 11de eeuw. En hebben hem gevonden, verscholen in de bosjes en bovenop een bijna verticale kunstmatige heuvel.
Eigenlijk kon je er bijna niets van zien (behalve dat hij in de steigers stond) tenzij je tot helemaal bovenaan klom. Wat ik, met mijn hoogtevrees, natuurlijk niet heb gedaan: stel je voor dat ik daarna niet meer beneden geraakte! Roger deed het wel en zei me nog voor hij aan de beklimming begon dat als hij daarboven een mooie prinses ontmoette, ik hem niet zou terugzien!
Helaas voor hem, in het terugkomen, terwijl hij bijna de heuvel afgleed (de helling was nat van de voorbije regens) vertelde hij me dat de prinses die daar aan het spinnen was geen oog had voor hem!
Aan de voet van de heuvel liep rondom de constructie een gracht.
Alleen één plekje was doorwaadbaar (en langs daar zijn wij er ook geraakt). In feite een site die volgens mij kinderen zou moeten aanspreken. Maar we ontmoetten er geen. Wel vlakbij, op een speeltuintje naast de kerk, niet in de buurt van de burcht (maar dus wel ook in de buurt van de vroegere (mooie) pastorie).
Eigenaardig. Ik ben zeker dat als wij als kind zo’n plek zouden ontdekt hebben, we daar regelmatig zouden te vinden zijn geweest!
Daarna zochten we het kasteel van Brustem, dat we niet hebben gevonden. Het is raar: Brustem is niet groot en toch geraken we er op de dool! Wat we wel tegenkwamen, was de mooie Romaanse Sint-Eucheriuskapel. Waar ook de heilige Bertilia wordt vereerd. Die heilige zou deel uitmaken van de Drie Heilige Gezusters (ik had nog nooit van hen gehoord) Bertilia, Genoveva en Eutropia. En die zouden dan weer (vond ik in die Geogids) een Keltisch-Romeinse bronnencultus verchristelijkt hebben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten