Dat zei Elena mij vandaag toen we haar van school afhaalden. Tijdens de rit naar Lutti nuanceerde ze: ‘Mama en Moeke (haar andere grootmoeder) ook wel!’
Matthias kwam weer al kraaiend naar ons toegelopen. Thuis werd er gegeten, en vooral veel gespeeld.
Maar dan werden de kindjes moe: ik legde ze in bed. Vlak daarna kwamen er 4 te vertalen bestanden binnen. Ik beloofde daar deze avond laat voor te zorgen.
Matthias werd als eerste weer wakker en na zijn vieruurtje gingen we met z’n drieën boodschappen doen (onze dochter bleef thuis met slapende Elena).
Toen we thuiskwamen, bleek dat Elena ondertussen was opgestaan en met haar mama naar het speeltuintje was. Ik stuurde Roger hen achterna met Matthias terwijl ik voor het eten zou zorgen.
Roger en ik zijn vlak na het avondeten vertrokken: thuis wachtten immers die teksten. Elena klampte zich aan mij vast: ‘Niet weggaan, oma, je bent mijn beste vriendin!’
Helaas… ik kon echt niet blijven.
Het werk is nu geleverd: tijd voor een beetje ontspanning.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten