'Zou ik niet naar Boudewijn Knevels moeten bellen?' vroeg ik echter eerst aan Roger. Ik had deze ochtend immers een mail van Boudewijn gekregen waarin hij het had over de onverwachte opname in het ziekenhuis van zijn vrouw. Uiteraard had ik die mail beantwoord en gezegd dat Boudewijn altijd welkom was maar, zoals ik al enkele keren schreef, de laatste tijd vraag ik me vaak af of de meeste mensen niet liever een telefoontje krijgen.
Maar ja, een telefoontje betekent vaak ook meer dan 30 minuten verliezen, dus nee, we zouden eerst dat terrasje doen en daarna zouden we wel zien. Temeer omdat het al iets over 17:15 uur was, dus bijna tijd om te koken.
'Gaan we naar Stephane Malais?' vroeg ik nog aan Roger.
'Maar nee, die sluit om 18 uur! We rijden nog eens naar De Kluizenaar', antwoordde hij.
En... wie zien we als eersten zitten op het terras van De Kluizenaar? Boudewijn (even verpozend tussen twee ziekenhuisbezoeken door) en zijn (pas ontmoette) vriend Bert B.
De uitleg die ik anders aan telefoon had gekregen, kregen Bert, Roger en ik nu op dat terras. Ik hoop zo dat alles in orde komt met Ilonka: Boudewijn was zo aangedaan!
Hij vertrok trouwens iets na 18 uur zodat hij tegen het volgende bezoekmoment in het ziekenhuis zou zijn.
Bert en wij dronken nog een Orval. Ondertussen observeerden de mannen gretig de andere terrasbezoekers en vond ik het erg dat ik deze keer met mijn rug zat naar wat er te bekijken viel.😉
Iets voor 20 uur waren we thuis waar ik heel snel broccolisoep maakte (met diepvries-broccoli) nadat ik zalm, een groentemix en kruiden met olijfolie had overgoten en in de oven geschoven.
Na het eten stelde Roger nog een wandeling voor: een lus van bijna 45 minuten door de velden aan de rand van ons dorp. Deugd dat het deed!
 |
| Eigen foto |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten