Stress

Ik kreeg deze ochtend een bericht dat de bestelde boeken op mij wachten bij De Standaard. Kort daarna reden we van huis weg voor onze wekelijkse boodschappen. Tussendoor zouden we die boeken afhalen.

Onderweg kwam er een job aan, voelde ik aan mijn smartwatch. Ik keek op mijn gsm: een vertaling van 10 volle A4-bladzijden, in pdf-formaat. ASAP, zeker tegen donderdagavond... en tegen wanneer (liefst vroeger dus) ik die tekst klaar kon krijgen?
Ik antwoordde snel dat ik niet thuis was maar heel gauw zou antwoorden wanneer ik die tekst kon leveren.

De boodschappen konden voor mij niet snel genoeg (en de boeken zouden we een andere dag afhalen): ik was immers bang dat de vertaling naar iemand anders zou gaan (en ik zei het al: we kunnen het geld gebruiken tegenwoordig).

Uiteraard weet ik hoeveel tijd ik ongeveer nodig heb per bladzijde... maar dat verschilt naargelang het een tekst is die ik kan overschrijven of een tekst die ik helemaal zelf moet typen. En dat laatste is het geval bij een tekst in pdf-formaat. Ik moest dus uitvissen of we de tekst konden kopiëren in of omzetten naar een Word-bestand.

Anderhalf uur later waren we thuis. Ik slaagde er niet in van de tekst een Word-bestand te maken, stuurde hem door naar Roger die, na een beetje zoeken, er wel in slaagde.

Uiteindelijk antwoordde ik de klant dat ik zou proberen nog voor donderdagavond klaar te zijn, waarna ik prompt een antwoord kreeg: 'Oké, start maar!'.

En ik begon te vertalen. Hoewel het een juridische tekst is, vond ik hem deze keer meteen heel boeiend en de stress gleed zo van mij af naarmate ik er steeds meer "in" geraakte.

Helaas, een uurtje later, net als ik goed "in the flow" was, moest ik beginnen te koken. Terwijl ons eten sudderde (een Spaans stoofpotje met onder andere kikkererwten, wortels, paprika's, ui, look, pompoen en varkensvlees) dekte ik de tafel, haalde soep uit de koelkast en belde ondertussen naar Nany die weer heel veel te vertellen had over haar ontmoetingen, onder andere met "tante José".

Na het eten (het was lekker!) en de afwas kon ik eindelijk verder vertalen. En weer viel heel die spanning van mij af.

Ik ga nu trouwens nog een uurtje verder doen! Vrienden die nog een mail van mij verwachten, sorry, maar ik antwoord morgen wel!