Toch nog een vrij drukke dag

Vandaag wordt een rustige dag, dacht ik. En ik begon, buiten de gewone dagelijkse verplichte huishoudelijke taakjes, rustig verder opzoekingen te doen in verband met die foto's.

Maar... ik viel tussendoor toevallig op dit interview met twee auteurs die beweren dat de Wereldgezondheidsorganisatie openlijk toegeeft het aantal aardebewoners te willen beperken, ook op manieren die ikzelf afkeur (maar dat is natuurlijk mijn heel persoonlijke mening). Ik sprak daarover met Roger die meteen zei: 'Dat ruikt naar complot', reactie die ik begrijp, maar ikzelf dacht meteen terug aan wat ik onlangs las. Als mensen niet meer nodig zijn, is het dan geen logisch gevolg te willen zorgen dat er nog zo weinig mogelijk mensen rondlopen op deze planeet?

Uiteraard hoorde ik op het nieuws ook over de veroordeling van Marine Le Pen. Na ons avondmaal (selder met balletjes volgens het recept van mijn "marraine") zocht ik daar wat meer over op dan wat ik las of zag in onze media en ik vond dit interview met Marine Le Pen.  (Het zijn weer meestal video's in het Frans waar ik naar verwijs, maar ik herhaal: met de instellingen onderaan kun je de tekst automatisch laten vertalen)

En toen ik eindelijk dacht aan een rustige avond te beginnen, kreeg ik een mail van buurjongen L. waarin hij me vroeg te oordelen over een schooltaak die hij had gemaakt. Ik had daarover enkele opmerkingen waarvoor wat online zoekwerk nodig was.

Tussendoor heb ik nog enkele andere mails beantwoord, even gechat met Elena die morgen haar laatste examen aflegt en uiteraard verder documentatie gezocht over die negentiende-eeuwse foto's (en weer vrij veel gevonden).

Spelletjesmiddag

Vannacht werd de klok een uur vooruit gezet: begin van de zomertijd. Dat vind ik nooit aangenaam en vandaag ook niet, al had ik deze keer uit voorzorg mijn eigen horloge al enkele dagen op voorhand aangepast. En toch: wakker worden van de kerkklokken om wat nog steeds als 8 uur voelt, maar nu 9 uur is; daarna niet terug in slaap geraken, omdat je innerlijke klok nog niet is aangepast en je bang bent te laat wakker te worden, en uiteindelijk toch maar opstaan om 10:30 uur, wat nog steeds aanvoelde als 9:30 uur, omdat je bang bent je te overslapen: niet prettig is dat!

En we moesten wel opstaan om op tijd te kunnen vertrekken naar het Antwerpse. Debby organiseerde immers een "spelletjesmiddag" en we wilden daar naartoe. Niet zozeer om te spelen, dachten we, gewoon voor de gezelligheid en om Debby en Hendrik en enkele andere mensen terug te zien.

We trotseerden om 13 uur (nog steeds maar 12 uur voor mijn gevoel) dus de heel drukke 313 om tegen 15 uur, een half uurtje na het begin van de ludieke middag, aan te komen. 

Het was supergezellig... en Roger en ik hebben heel enthousiast mee gedaan met "Tik Tak Boem" en "Rummikub". Tussendoor ook aangename gesprekken met Hendrik, Debby, enkele vrienden van hen en de ouders en broer van Debby (die vertelde dat hij ook veel last had van die overgang naar de zomertijd). 

Een heel aangename middag werd het dus voordat we deze avond de al even drukke 313 in omgekeerde richting trotseerden.

De kleine Emile

Sinds zijn verdwijning vond ik de hele zaak verdacht en daarom volgde ik alles wat ik erover kon lezen of horen. Een hele tijd las of hoorde je er niets meer over maar dan, plotseling...

Deze avond luisterde ik nog even naar deze uitzending waar ik veel details vernam over de stand van het onderzoek. 

Rustig aan

We maken verder schoon, rustig aan zodat Roger niet te vermoeid raakt (en natuurlijk zal het poortgebouw, dat eigenlijk dringend moet worden opgeruimd, deze keer helaas weer aan een poetsbeurt ontsnappen). 

Tussendoor heb ik buurjongen L. verder geholpen met een schooltaak, vernomen dat zijn oma L. aan de beterhand is. Ik zoek ook verder documentatie over die foto's van de negentiende eeuw en we lezen uiteraard veel. Ik las vandaag  onder andere drie heel interessante artikelen, over de aanpak van de coronacrisis, over de toekomst van AI (en van de mensheid dus) en over klimaatengineering.  Allemaal een beetje angstaanjagend! 

Roger is gaan slapen

Roger is deze avond vrij vroeg gaan slapen voor zijn doen. Ik veronderstel erg moe na een toch beetje werkzame dag. Roger is hartpatiënt: beweging met mate is heel goed voor hem maar het viel me op dat, toen hij deze avond een Trappist haalde in het poorthuis, de plotse kou na de zachte dagtemperatuur hem echt geen deugd deed! Hij heeft duidelijk last van te grote temperatuurschommelingen.

Ik blijf nog heel even op. Ik vond in het avondjournaal het relaas over de vrijlating van de verdachten in de zaak van de kleine Emile Soleil echt niet bevredigend en zoek even of ik meer uitleg vind. Ik heb iets gevonden, denk ik! 

Een vrij productieve dag

We hebben verder schoongemaakt (opvallend hoeveel trager dat tegenwoordig gaat). Ik heb bij 15 foto's documentatie gevonden en een beetje over en weer gemaild met neven en nichten over onze familiereünie in De Horne in mei (die ik had voorgesteld na het overlijden van mijn laatste oom van vaderskant). 

Uiteraard zorgde ik voor het avondeten (heel eenvoudig: groentesoep, "filet américain", boontjes, tomaten en sla) en deed ik de afwas. Deze avond keek ik nog eens naar een interessant gesprek met Rik Torfs. En tussendoor chatte ik af en toe even met Elena van wie de examens heel goed lijken te gaan en beantwoordde ik mailtjes van buurjongen L. over zijn schooltaken. En ik heb 5 bladzijden uit mijn vroegere dagboeken overgetypt.

Het was dus al bij al een vrij productieve dag! 

Over de verdwenen kleine Emile

Ik heb uiteraard op de radio gehoord over de eigenaardige - en eigenlijk tragische - wending in de zaak van het verdwenen jongetje Emile! Deze avond zocht ik online wat meer uitleg dan wat ik hier in nieuwsuitzendingen hoor of zie, en ik viel op deze interessante video. Let op, in de titel staat een serieuze spelfout: "foie" moet "foi" zijn: het is immers "la foi" (het geloof) en "le foie" (de lever)!

En jawel, we hebben ook al wat schoongemaakt vandaag! 😀

Nog eens over die lijkwade van Turijn

Na een drukke dag (nee, ik heb nog niet schoongemaakt, maar morgen begin ik daar echt aan, beloofd!), viel ik deze avond op deze interessante video over de lijkwade van Turijn. In het Frans, maar tegenwoordig kun je gemakkelijk een Nederlandse ondertiteling kiezen via de instellingen onderaan de video! Die vertaling is niet perfect maar helpt wel.

De uitleg is opnieuw fascinerend en omgeven door mysterie! Is dit werkelijk een mirakel?

Over voorkeuren

Ik wilde vandaag beginnen met schoonmaken... maar ik besloot eerst wat te werken aan dat fotoalbum. En ik bleef maar opzoekingen doen (en vond veel gegevens). Dat betekent wel dat ik weer niet heb gedaan wat ik eigenlijk had gepland: het is duidelijk dat het huishouden niet mijn voorkeur heeft!

Tussendoor heb ik wel even gebeld met straatgenote V., die zich helemaal niet goed voelde! En ik heb buurjongen L. ook even geholpen met zijn schooltaak.

Heel toffe zondag met Elena

Eva zou vandaag deelnemen aan een danscompetitie in Nederland. Matthias en zijn ouders wilden graag gaan kijken maar Elena moest thuis blijven om te studeren. Ze had graag dat Roger en ik haar een deel van de dag kwamen gezelschap houden... wat wij met veel plezier deden!

Het werden prachtige uren. Elena onderbrak haar studie om met ons te lunchen, een vieruurtje te eten en voor het avondeten (lekkere albondigas). Het avondgerecht was al klaar en hoefden we enkel in de oven te schuiven, maar het gaf ons toch het gevoel gezellig samen te kokkerellen. Nog een aperitiefje voor het avondmaal, een beetje gitaarspel van Elena en boeiende gesprekken (weliswaar nadat ik even haar examenstof had overhoord): kan het gezelliger? 

Tegen 20 uur kwamen de andere gezinsleden thuis, met een fiere Eva die met haar dansgezelschap een gouden medaille had gewonnen! Na de verdiende felicitaties vertrokken Roger en ik terug naar Haspengouw... waar ik nog een paar mails wilde beantwoorden.

Katarakt

Tijdens mijn vrije tijd kijk ik nog steeds verder naar "Katarakt". Ik vind de serie nog altijd heel boeiend en ik geniet van die Haspengouwse landschappen die we hier tijdens onze vroegere wandelingen ontdekten. Maar... ik besef ook dat Roger (die daarom destijds niet verder wilde kijken naar die televisieserie) gelijk had: de taal zou veel meer "Limburgs" moeten klinken! 

Weer werk voor de boeg

Roger lijkt weer volledig in orde, ikzelf kan nog een dagje rust gebruiken, vrees ik! 

Ik kreeg vandaag een mail van heemkundelid Georges V. Hij heeft een fotoalbum (afkomstig van de vroegere bewoner van het kasteel van Heers) met foto's van edellieden gescand. Bij sommigen staat een naam geschreven: of ik die wil proberen te ontcijferen en gegevens over die personen wil opzoeken.

Dat zal ik graag doen (maar ik begin daar pas volgende week aan). Al zal het veel werk zijn: ik heb telkens enkel een foto en een naam - geen datum of andere gegevens!

"Buikgriep"?

Ik was een beetje bang dat Roger iets aan zijn nieren had, maar ik vermoed dat we gewoon een buikgriepje hebben (ja, ik heb het ook zitten)! We hebben geen koorts, dus valt het al bij al nog mee... Enkele dagen rust nemen en het zal zo voorbij zijn!

Rik Torfs aan het woord

Deze middag sprak zuster A. nog even over Rik Torfs die we allebei bewonderen. We hadden het weer over zijn lezing in het rusthuis, waar schoonzus L. duidelijk niet naartoe wil.

Deze avond had ik het er nog even over met Roger, die nu tegenover mij aan zijn eigen pc zit en zich blijkbaar al iets beter voelt - misschien moeten we het, gezien zijn leeftijd, toch nog wat rustiger aan doen? En... Roger zegt me dat hij net op dit moment naar een interview met Rik Torfs luistert! 

Ik begon daar ook naar te luisteren en zoals meestal heb ik het gevoel dat Torfs precies verwoordt wat ik voel maar soms niet onder woorden kan brengen!

Zoektocht naar L.

Roger voelde zich niet heel lekker bij het opstaan en ik vreesde even dat we onze afspraak met schoonzus L. zouden moeten afzeggen. Maar Roger reed toch naar het Leuvense. 

L was niet op haar kamer maar een personeelslid van het rusthuis vertelde ons dat ze een verdieping hoger deelnam aan een activiteit. Hoewel ons dat heel onwaarschijnlijk leek, gingen we toch even kijken, tevergeefs. Ik herinnerde me dat L.'s vriendin, zuster A., op de derde verdieping een kamer had, dus gingen we daar zoeken. Geen L. te bespeuren - en ook geen A. trouwens. Daarom gingen we naar de cafetaria... en daar zaten L. en A. gezellig te keuvelen.

Roger en ik schoven aan en er ontspon zich een levendig gesprek, vooral tussen A. en mij, over een heel interessant boek dat A. aan het lezen was: "Bijnamen", een uitgave van de heemkundige kring van Martenslinde, het geboortedorp van zuster A. 

L. vertelde ons over het plotse overlijden van een medebewoonster (een heel vriendelijke vrouw die we enkele keren hebben ontmoet in het rusthuis)... en het overlijden van de broer van onze heel zieke schoonzus.

We praatten nog een poosje tot A. naar de kapel moest en tegen 17 uur brachten we L. naar de eetkamer voor het avondmaal. De hele tijd was Roger nog stiller geweest dan anders en ik besefte goed dat hij zich absoluut niet goed voelde. 

Thuis liet ik hem dan ook meteen gaan rusten terwijl ik voor het avondeten zorgde. Ik hoop maar dat hij niet echt ziek wordt!

"Babbelen?"

Toen we vandaag met de kindjes "thuis" kwamen, begonnen Matthias en Eva al tijdens het vieruurtje te tekenen en te knutselen. Ondertussen kwam Elena ook thuis. Ze at een stuk fruit en ging studeren (onder andere voor haar paasexamens). Matthias begon ook aan zijn schoolwerk en Eva kwam bij mij aan tafel zitten. 

'Wat gaan we doen?' vroeg ik en ik verwachtte dat ze een gezelschapsspel zou voorstellen. Maar nee, ze antwoordde: 'Babbelen?'

En we "babbelden" tot, bijna tegelijkertijd, dochterlief, Zeger en schoonzoon aankwamen. We praatten over de school, over haar vriendjes... en over de lessen godsdienst (ik moest ook enkele Bijbelverhalen navertellen - ik zou die Bijbel echt eens moeten herlezen)!

Dan gingen we allemaal samen aan tafel en converseerden we gezellig verder, over allerlei interessante onderwerpen.

Familie

V., een van mijn volle neven (of "kozijn", zoals wij dat hier zeggen), zoon van "mijn Nononc" en (tante) Françoise, vertrekt binnenkort voorgoed naar Spanje en organiseert begin deze zomer een afscheidsfeest. Een avondfeest met veel volk, drank, hapjes en dansmuziek.

Hij is 19 jaar jonger dan ik. Roger is, in vergelijking met hem en zijn vrouw, dus een heel oude man die niet meer geniet van late, drukke bijeenkomsten of luide muziek. Bovendien drinkt hij geen alcohol meer als hij nog moet rijden en rijdt hij sowieso niet graag 's avonds, zeker niet op onbekende wegen.

Mijn zus en broertje zie ik al heel zelden omwille van de afstand die ons scheidt, en mijn neven en nichten ontmoet ik nóg minder vaak. Toen ik de uitnodiging van V. kreeg, was mijn eerste reactie: "Ha, fijn, zo zie ik ook nog eens zijn broer en zus terug, én hun moeder (tante-vriendin Françoise), en misschien ook broertje en zus!" 

Maar al snel besefte ik dat Roger zo’n "expeditie" echt te zwaar zou vinden. Ik verontschuldigde ons dus en merkte meteen dat mijn zus zich ook al had verontschuldigd, waarschijnlijk omdat ze geen vervoer had.

Eigenlijk erg, hè? Misschien moeten we eens een nep-begrafenis organiseren om iedereen bij elkaar te krijgen… 😕

Praten over boeken

Buurjongen L. kwam dus langs vandaag en we praatten over dat boek, of toch over dat uittreksel (maar ik vertelde ook een beetje over alles wat ik had gelezen over dat boek). Met andere woorden, we speelden zo'n beetje "lectuurclubje". En dat werd opgenomen, zodat zijn leerkracht een cijfer kan geven aan ons "gesprek". En... wonder boven wonder: L. zei dat hij zin had het volledige boek te lezen (hoewel het mij niet aanstond dus)!

Later liet Roger mij een interview horen met Gerard Bodifée over zijn laatste boek. Weer hoor ik daar door die filosoof hetzelfde zeggen als wat ik denk maar waarvoor men mij uitlacht! Ach, Roger vindt Bodifee hier ook heel naïef!

Wat heb ik vandaag gedaan?

Dat vroeg ik me even af na een vrij "luie" dag. 

En toch: ik heb, buiten de dagelijks terugkerende taakjes (daarbij hoort ook een paar dagboekbladzijden overtikken), wat gelezen (vooral in functie van mijn afspraak met L.), "Royalty Now Studios" ontdekt (echt interessante video's) en de jongste, zeer ontroerende post van Michel Vuijlsteke gelezen (over het overlijden van zijn moeder). 

Al bij al was het toch nog een rijke dag! En ik denk dat ik nu nog terug ga kijken naar de televisieserie "Katarakt".

Een boek bespreken

De keuken is schoongemaakt (op de ruiten na)! En ik heb ook vrij veel tijd besteed aan ander (weliswaar veel interessanter) werk. Binnenkort komt buurjongen L. naar hier om samen met mij te werken aan een opdracht over een boek... dat ik ooit begon te lezen maar nooit heb uitgelezen. Hij kreeg een uittreksel ervan en moet daar vragen over beantwoorden, in feite een soort korte analyse maken. 

Toen ik nog les gaf, ging ik er van uit dat je als leerkracht het hele boek moet gelezen hebben als je leerlingen enkele bladzijden ervan laat lezen. Dat beginsel kan ik nu echter niet toepassen: het gaat over een boek van 480 bladzijden! Dat ik destijds opzij had gelegd omdat het me niet kon boeien en ik de opbouw ervan te ingewikkeld vond - ondanks het succes dat het boek behaalde! 

Gelukkig vond ik online een heel duidelijke samenvatting ervan! 😀

Hybris?

Ik viel deze avond op deze video van iemand die klaagt omdat ze voor de zoveelste keer haar werk is verloren. Ik sympathiseerde duidelijk in gedachten met die vrouw, maar dacht ook dat ikzelf zo'n nieuws, en zeker mijn teleurstelling en mijn tranen, niet op die manier zou rondbazuinen. 

Ik besprak dat even met Roger (die toegaf dat hij ook op een heel andere manier zou reageren op zo'n tegenslag) en we concludeerden dat wij eigenlijk te "fier" en misschien zelfs te "trots" zijn om ons verdriet of ontgoocheling gewoon aan de grote klok te hangen.

(Ik weet dat in standaard Nederlands "fier" altijd wordt vervangen door "trots" maar zelf voel ik een wezenlijk verschil! "Trots" heeft voor mij te maken met "hybris", "fier" niet. Je kunt fier en bescheiden zijn, maar als je trots bent, voel je je beter dan de anderen!).

Huishoudhulp of niet?

Het was weer een drukke dag, en toch heb ik opnieuw niet gedaan wat ik eigenlijk van plan was. De keuken heeft bijvoorbeeld weer maar een heel oppervlakkige beurt gekregen. Morgen moet ik daar echt eens enkele uren aan besteden!

Terwijl ik vanavond het avondeten klaarmaakte, vroeg ik me af of een huishoudhulp geen goed idee zou zijn. Maar toen bedacht ik dat hulp voor de tuin eigenlijk dringender is. Roger kan het duidelijk niet meer aan, en eerlijk gezegd genieten we niet meer van de tuin. Het gras staat altijd te hoog, en het terras geraakt maar niet opgeruimd. Toch is hulp in de tuin én in huis gewoon te duur in deze al zo dure tijden.

Bovendien, zolang we het huishouden zelf kunnen beredderen – hoe traag het ook gaat – krijgen we toch nog wat beweging. Maar dan dacht ik: zelfs al zou het veel kosten, het zou ons wel meer tijd geven om ons met interessantere dingen bezig te houden. En het blijft nog altijd goedkoper en vooral aangenamer dan een rusthuis... (ik moest meteen aan Majs jongste column denken!).

We aten groentesoep, gevolgd door spek met gebakken appeltjes. Ik deed de afwas, Roger bakte brood, en ik besloot: morgen besteed ik gewoon enkele uren aan de keuken – en daarna zien we wel!

Ondanks een begrafenis een gezellige dag

Dochter en schoonzoon moesten vandaag naar een begrafenis en wij mochten de kindjes opvangen. Matthias en Eva vingen we weer op terwijl ze van school naar huis liepen. Elena kwam thuis tegen dat de tafel was gedekt voor het middageten en terwijl een rest lasagne in de microgolf opwarmde en Matthias croque monsieurs klaarmaakte voor zichzelf en zijn jongere zus. Roger en Elena deden zich te goed aan de lasagne en ik plunderde de schotel met heerlijke kazen in de koelkast.

Daarna was het even tijd om te spelen met Eva tot ze met een buurmeisje naar haar dansles zou vertrekken. Elena ging studeren en Matthias en ik schaakten. Of, beter gezegd, Matthias leerde me opnieuw schaken. Hij gaf me tussendoor ook een heuse les geschiedenis en aardrijkskunde. Echt, zijn (zelf opgedane) kennis verblufte me! Elena voegde zich na een poosje bij ons en hielp me de vaatwasser leegmaken. De kindjes aten nog wat fruit en, terwijl Roger Eva en het buurmeisje ging afhalen, speelden we nog een poosje samen.

Dochter en schoonzoon kwamen toen thuis, kort daarna gevolgd door Roger en Eva die op haar beurt een stuk fruit en een koekje at. Dochterlief ging nog wat lessen voorbereiden, schoonzoon bracht Eva naar haar tweede dansles en zou wat boodschappen doen. Matthias ging aan het lezen en Elena hielp me pompensoep klaar te maken. Ondertussen liet ze me luisteren naar haar favoriete (mooie) muziek. 

Toen schoonzoon thuiskwam met Eva en de boodschappen, ging hij aan het koken en weldra gingen we aan tafel voor een heerlijk en gezellig avondmaal. 

Gelukkige verjaardag, zusje!

Mijn zusje Bie wordt vandaag 72 jaar! Ik belde haar even op... en we hadden het meer over onze ouderdomskwaaltjes en het weer dan over haar verjaardag! 😀 Het weer is dan ook helemaal omgeslagen: gisteren leek het nog lente, vandaag is de lucht weer heel grijs en haalden we amper 8°C!

Interessante bijdragen!

Vandaag heb ik nog enkele uren besteed aan het nalezen van teksten voor ons "oorlogsboek". Interessante bijdragen, onder andere van Jean Nossin zaliger en Jos Schoefs. En ik heb heel weinig moeten verbeteren! 

Vervolg GR20 (en heimwee)

Vandaag ontdekte ik de volgende video van Céleste Grant en ging ik dus opnieuw virtueel op stap met hem en zijn vriendin Charlotte. Ze bewandelen nog steeds de GR20 en op een zeker ogenblik vraagt Céleste aan zijn "kijkers" hoe ze zijn video's vinden, of ze hen de indruk geven samen met hem op trektocht te zijn. Dat doen die video's inderdaad volgens mij, maar ze maken me ook heel goed duidelijk dat ik nooit in staat zou zijn geweest om zulke trektocht te ondernemen! En nu zeker niet meer! 😀

Ik kreeg weer heimwee en herlas in mijn dagboeken verslagen over onze vroegere reizen. Daarna bekeek ik nog eens de digitaliseerde foto's op de pc van Roger en bleef ik hangen bij deze foto van mijn grootmoeder "marraine": 

Ik weet niet wie de foto (die ik vond onderin een oude klerenkoffer) destijds heeft gemaakt maar ik herken duidelijk helemaal links mijn "marraine" en helemaal rechts haar zus Elvire zoals marraine ze mij beschreef. Elvire, geboren in 1899, stierf in 1918 (ik denk aan het einde van het jaar), dus marraine (geboren op 3 november 1900) is daar 17 of hoogstens 18 jaar! 

Ik heb me wel steeds afgevraagd welk uniform die meisjes droegen. Ik vond die foto pas na het overlijden van marraine en kon het haar dus niet vragen. En ik weet dat ze tot amper 14 jaar naar school ging: een schooluniform is het zeker niet!

Een fijne zaterdag

Telefoontje van dochterlief deze middag: of we volgende week op een bepaalde dag de kindjes kunnen opvangen na school. Het kwam onverwacht, de reden waarom zij en haar man ons die dag nodig hebben, is eerder droevig, maar Roger en ik zijn die dag vrij en vinden het vooruitzicht heel prettig! Een geluk bij een ongeluk noemt men dat, niet? 

Nadat ik onze planning voor volgende week een beetje had aangepast, las ik nog enkele teksten bedoeld voor ons "oorlogsboek", geschreven door verschillende auteurs. Verschillende stijlen dus (die ik respecteer) en weer opvallend weinig fouten!

Daarna zocht en vond ik nog eens een uitleg van Philippe de Villiers over de recente politieke gebeurtenissen (in het Frans, maar via de instellingen kun je zorgen voor Nederlandstalige ondertitels bij de video). Weer dacht ik: "Had ik maar zo'n leraar geschiedenis gehad in het middelbaar!"

Het was prachtig lenteweer vandaag, maar we hebben er niet van genoten: ons terras is nog steeds vol rommel. In de koelkast stond een fles gazpacho die rond deze tijd op moest, dus werd dat deze avond ons voorgerecht (voor de rest van onze zuurkool van gisteren). 

Veel werk, maar boeiend!

Ik heb in totaal al 6 documenten gelezen. Ze lezen vlot, zijn heel interessant en ik heb opvallend weinig moeten verbeteren tot nu toe! Althans wat de taal betreft, want ik stuur de teksten door naar Roger die zal oordelen over de historische juistheid van de inhoud. Soms leidt een correctie van zijn kant tot een andere zinswending, waar we dan samen verder aan werken.

Veel werk, maar boeiend! Toch nam ik ook even de tijd om eindelijk een paar mails te beantwoorden en Roger te vergezellen naar Action. Eigenlijk moest hij dringend iets posten en tanken, zouden we even rondrijden en hier en daar enkele stappen zetten (en genieten van het mooie weer) maar we belandden uiteindelijk in de Action. Daar liet ik me verleiden door een paar zwarte sneakers. Ik heb sneakers altijd lelijk gevonden, maar een paar dat me past en comfortabel zit - voor amper 11 euro - kon ik toch niet laten liggen? 😃

We hebben pas gegeten (spitskoolsoep en de rest van gisteren) en afgewassen en nu gaan we verder werken aan dat boek over de oorlog in Heers.

Boek over Wereldoorlog II in Heers

Vergadering van de werkgroep WO I-II deze middag en een opdracht voor mij: ik mag de reeds (grotendeels door Elie) geschreven teksten beginnen nalezen!

Dat betekende dat de taakjes, die ik na de vergadering nog moest verrichten, niet snel genoeg konden worden afgehandeld. Ik zette meteen de wasmachine aan, zorgde voor een eenvoudig avondmaal (voor twee dagen groentetajine met varkensworst - kwestie van multicultureel te zijn 😉) en begon daarna meteen aan het meer interessante werk.

Ik ga daar uiteraard nog niets over vertellen (en ik vermoed dat ik zelf niet veel zal schrijven aan "ons" boek: oorlogsperikelen inspireren me niet, maar het nalezen van die teksten vind ik wel boeiend). Veel boeiender dan huishoudtaken! 😀

Heimwee en foto's

Het was weer boodschappendag (en heel zonnig weer)! Nadat ik daarna al onze aankopen had weggezet en was beginnen te koken, kregen we een telefoonoproep van Hendrik. 

Gisterenavond wilde ik nog even naar gedigitaliseerde (oude) foto's kijken, en die staan op de pc van Roger. Normaal gezien kan ik eraan vanaf mijn eigen pc, maar dat lukte niet en ik wilde Roger, die met wat anders bezig was, niet verplichten naar die foto's te kijken. Ik belde toen even naar Hendrik die beloofde vandaag even onze computers vanop afstand over te nemen om dat probleem te regelen. Daarvoor belde hij dus en deze avond kon ik dan eindelijk weer toegeven aan mijn nostalgisch karakter! 😀

Vorig weekend hadden we het af en toe gehad over wanneer Roger en ik samen van Leuven naar Antwerpen zijn verhuisd en ik kreeg natuurlijk weer heimwee naar die tijd, waarvan hieronder een foto die ik deze avond terugvond! Dat was op het appartement van Roger (een "kwartier" zoals men toen een verdieping van een herenhuis noemde). Ik heb een probleempje met een vulpen en we zitten op autostoelen die Roger heeft omgevormd tot sofa!

Philippe de Villiers aan het woord

Vandaag heb ik niet gedaan wat ik had gepland, behalve Roger geholpen met enkele administratieve taken (en uiteraard de gewone dagelijkse huishoudklusjes). 

Nadat ik, na ons avondmaal, toch nog de wasmachine aan het werk had gezet, besloot ik wat rond te hangen op YouTube en weer stuitte ik vrij snel op iets waar ik onbewust naar op zoek was: een duidelijke uitleg ("duiding") over de clash tussen Trump en Zelenski door Philippe de Villiers.  Zijn analyse was veel helderder dan wat ik tot nu toe op andere media hoorde of zag (en zelfs dan hoe ik vroeger geschiedenis onderwezen kreeg in het middelbaar)! 

Luie zondag

Het was een luie zondag, en wat kan ik daarvan genieten na een drukke week! 

Koken hoefde niet: er waren voldoende restjes. Na een paar uur lectuur heb ik vroegere familiefilmpjes bekeken en daarna even "Balaxie" gespeeld. Zopas heb ik nog enkele bladzijden uit vroegere dagboeken overgetypt en gekeken naar het journaal en nu ga ik misschien nog kijken naar "C'est mon choix".

Enkele dagen met Hendrik

Hendrik is vorige donderdag tot hier geraakt, weliswaar zonder Debby die moest werken. Het werden twee lange avonden en korte nachten, samen spelen, boodschappen doen, samen eten klaarmaken (linzensoep, gevulde paprika's en courgetten), gezellig discussiëren en naar muziek luisteren.

Vandaag werden we verwacht bij de ouders van Debby: haar moeder vierde haar 69 jaar. Daar kwamen kort na ons ook Debby en haar vriendin aan, evenals een dertigtal andere familieleden. Heel veel geroezemoes dus met de gekende gevolgen voor Roger en mij! Maar blijkbaar waren we niet de enigen die de vele conversaties slecht konden volgen!😀 Gezellig was het wel en het eten was overvloedig (alleen moet ik vanaf nu echt wel een beetje beter op mijn "dieet" gaan letten - geen suiker, chips of frieten en zo weinig mogelijk snelle koolhydraten -, want al mijn gewrichten doen al een poosje weer pijn)!