Ik viel deze avond op deze video van iemand die klaagt omdat ze voor de zoveelste keer haar werk is verloren. Ik sympathiseerde duidelijk in gedachten met die vrouw, maar dacht ook dat ikzelf zo'n nieuws, en zeker mijn teleurstelling en mijn tranen, niet op die manier zou rondbazuinen.
Ik besprak dat even met Roger (die toegaf dat hij ook op een heel andere manier zou reageren op zo'n tegenslag) en we concludeerden dat wij eigenlijk te "fier" en misschien zelfs te "trots" zijn om ons verdriet of ontgoocheling gewoon aan de grote klok te hangen.
(Ik weet dat in standaard Nederlands "fier" altijd wordt vervangen door "trots" maar zelf voel ik een wezenlijk verschil! "Trots" heeft voor mij te maken met "hybris", "fier" niet. Je kunt fier en bescheiden zijn, maar als je trots bent, voel je je beter dan de anderen!).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten