Vandaag was het weer druk door vertalingen. Toch zijn we even gaan wandelen, in de buurt van Gelinden.
En deze avond, nadat ik uren had gewerkt, zette Roger onder andere liedjes op van Marie-Josée Neuville, die mijn kinderjaren al had opgefleurd! Hoezeer genoot ik als kind in Congo van haar liedjes, waarbij ik me toch ook afvroeg of volwassen worden dan zo onaangenaam was. Want de meeste liedjes (die ze zelf schreef rond haar 16-17 jaar) gaan daarover.
Toen ik Roger leerde kennen, vernam ik dat hij al haar liedjes had, en dat in tegenstelling tot alle andere mannen die ik ooit had ontmoet! 
Jeugdherrinneringen!
Terwijl ik dit schrijf, heeft Roger fado opgezet: een lied dat gezongen werd op de uitvaart van Dirk Lambrechts in Amsterdam. Maar ik mag niet toegeven aan mijn heimweegevoelens: ik moet gaan slapen, want morgen moet ik verder vertalen.
Inderdaad, herinneringen aan zeer mooie jaren!
BeantwoordenVerwijderenHoopvolle dromen...
Maar je wordt er wel nostalgisch van!
BeantwoordenVerwijderen