Kerstdag

Het was een zalige, rustige kerstdag vandaag. Weer valt me het verschil op met vorig jaar (deze keer plaats ik wel geen link meer of jullie gaan nog denken dat ik vorige kerst een trauma heb opgelopen! )

Uiteraard hebben we heel lang geslapen. En hebben we deze avond weer lekker gegeten, maar deze keer minder overdadig, want dat drong zich wel op, zeker voor Roger (ik zou hem liefst volgende kerst ook nog bij mij hebben!).

Gisteren had ik van mijn zus Bie een flesje zelfgemaakte notenwijn gekregen (apart van de kerstgeschenken: zomaar) en daar hebben we een glaasje van genuttigd bij wijze van aperitief. Ik was bang dat ik de drank te zoet zou vinden (ik ben echt geen zoetekauw), maar lekker dat dat was! Het brouwsel deed een beetje aan Porto denken, maar was veel minder zoet! En had een veel vollere smaak dan de meeste porto’s. Ik weet dat het maken ervan heel veel werk en geduld heeft gevergd! Vermoedelijk zou ik daar het geduld niet voor hebben!

Roger heeft deze toch maar grijze dag doorgebracht met werken op zijn pc. Hij is aan iets belangrijks bezig, maar daar vertel ik pas over als het klaar is. En nee, kindjes, mama, zus en broertje, het heeft  niets te maken met de renovatie van ons huis. Ik zal nog een heel poosje moeten wachten voor ik helemaal uit het “werfstadium” geraak! Als ik er al ooit uit geraak voor ik deze wereld moet verlaten!

En natuurlijk heb ik gelezen, in het boek van Van Loo! Van een zeer origineel idee vertrekt dat boek! Maar, wat las ik ook? Die Bart heeft dat kunnen schrijven dankzij een werkbeurs (subsidies dus). En ik veronderstel dat jullie nu al weten dat ik in feite tegen subsidies ben!

Stel dat iemand  zoals ik (oei, dat is nogal pretentieus), of beter, want hij is ook romanist, Raymond Alberghs, op hetzelfde idee was gekomen, zouden wij ook subsidies hebben gekregen? Ik vermoed van niet. Omdat wij de weg niet kennen, noch de juiste personen!

Nu, dat idee heeft me niet kunnen weerhouden: ik bleef genieten van het boek, want het is echt héél goed!