We hadden ons voor vandaag ingeschreven op de jaarlijkse Nestor-uitreiking in Herentals (zie voor de namen die ik ga vermelden ook mijn post van vorig jaar), en dat was een van de afspraken/verplichtingen die we niet wilden afzeggen omwille van die omvangrijke vertaling waar ik aan bezig ben. Deze keer was de Nestor voor Ludo Simons en Jo Gisekin, en de Strangers.
We zouden de academische zitting volgen, één glaasje drinken op de receptie en daarna huiswaarts rijden zodat ik nog wat kon werken. De uitreiking zelf vond ik over het algemeen nog geslaagder dan vorig jaar.
Op de receptie werden we ineens aangesproken door Reinhilde Van Grieken, die ons erop wees dat Kristien (die we, samen met haar man, de schilder Roger Modamske, hebben leren kennen in Vresse) er ook was. Kristien, met wie we een babbeltje begonnen, belde haar man op die na zijn werk naar de bijna aflopende receptie kwam en we hebben nog lang staan praten met hen en hun vrienden. Roger en Kristien drongen aan: we moesten bij hen komen eten. Ik aarzelde even maar aanvaardde de uitnodiging: we hadden elkaar al jaren niet meer ontmoet. Na nog wat drankjes en (eindelijk!) een korte conversatie met Frans Depeuter, vertrokken we naar hun huis waar Roger (niet de mijne dus) voor een ongelooflijk lekker etentje zorgde.
Modamske is niet alleen een getalenteerde kunstschilder – we hebben weer enkele prachtige werken van hem mogen bewonderen - maar ook een uitstekende kok: met de ingrediënten, die voor hen twee waren voorzien, en restjes uit de koelkast en de diepvriezer improviseerde hij een succulente maaltijd voor vier. Daarbij dronken we de beste wijnen. We zaten in hun heel mooie tuin en bleken elkaar heel veel te vertellen hebben: het werd heel laat!
En uiteraard heb ik niet meer vertaald deze avond!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten