Het is inderdaad een mooi klein, heel rustig dorp. Amper een drietal straten waaronder een ‘Kaneelstraat’. Oude graftomben op het kerkhof rond de kerk,
een heel grote abdijhoeve,
en op straat alleen een fietsend meisje en een kat.
Een ‘bostraat’ waarin we een bewegwijzerde wandelweg volgden. We liepen inderdaad een vogelrijk bosje in, waar eerst nog rechts van het pad een houten bungalow min of meer verborgen lag tussen het loof.
We liepen even parallel met de Cicindriabeek. Uiteraard verliet Roger na een poosje de wandelweg voor een zijpad dat eerst uitgaf op een open plek met ontzettend veel kamillebloemetjes (en wat geurden ze!) om daarna dieper het bos in te gaan. Het terrein was nogal geaccidenteerd, met veel hoogteverschillen. En nog steeds rook alles zo heerlijk. Maar… Na veel kronkelen, dalen en klimmen, kwamen we aan die bungalow die we aan het begin van de wandeling hadden ontwaard. We zaten dus duidelijk op privéterrein. Roger vond nog een ander pad en dat bleek te voeren naar een ijzeren hek dat uitgaf op een landweg. Het hek vond ik echter veel te hoog om erover te klimmen, dus zijn we maar op onze stappen teruggekeerd en weer naar de kerk gewandeld, langs de kabbelende Cicindriabeek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten