Na onze doodgewone (maar toch vermoeiende) dag las ik even verder in “Alternatif Bien-être”. En las daar het volgende, waar Chris Verburgh ook al over sprak:
“Ces recommandations nutritionnelles
officielles qui rendent gros
La part des graisses dans l’alimentation a fondu, mais la consommation de glucides a explosé. La grande gagnante : c’est l’obésité.
Veulent-ils nous rendre malades ? On peut se le demander. Après 40 ans de programmes de recommandations nutritionnelles destinés au grand public dans le but d’améliorer la santé, des
chercheurs américains ont enfin décidé de dresser le bilan de ce matraquage qui touche la France comme les États-Unis. Et le verdict est sans appel : de 1965 à 2011, la part des graisses dans l’alimentation a diminué, passant de 45 % à 34 % des apports énergétiques journaliers ; parallèlement, celle des glucides (pain, pâtes, etc.) a augmenté, passant de 39 % à 51 %. Résultat : le pourcentage de personnes obèses est passé de 42 % à 66 % sur la même période aux Etats-Unis, et de 8,5 % à 15 % entre 1997 et 2012 en France ! Et vous ne devinerez jamais avec quels financements sont faites toutes ces pitreries… Avec nos impôts !”
Het zijn inderdaad niet zozeer de (goede) vetten die ons doen verdikken (ik geef toe, ik heb dat zelf ook heel lang gedacht) maar wel die “snelle koolhydraten” zoals ik ze noem, die op één, twee, drie zijn verteerd (en onze bloedsuikerspiegel te snel omhoogstuwen).
Maar bij ons (in Vlaanderen, en eigenlijk in heel België) is het echt moeilijk anders te eten: aardappelen en brood (allebei met een zeer hoge glycemische index) behoren tot ons basisvoedsel. Ikzelf probeer al geruime tijd anders te koken en te eten (en ik voel me er heel goed bij: zelfs mijn constante honger is verdwenen) maar zodra je bij iemand anders gaat eten, moet je er weer de Vlaamse kookgewoonte bijnemen.
Pas op, hiermee heb ik niet gezegd dat ik niet hou van de Vlaamse recepten! Integendeel, ik vind die bij de lekkerste zijn!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten